hoeveel oppervlakte is er nodig om zelfvoorzienend te leven ?

ik heb een vraag, mijn grote droom is om zelfvoorzienend te leven doormiddel van een permacultuur
na veel sites bezocht te hebben heb ik nog steeds geen antwoord
wie kan een antwoord geven ?
oh ja ik en vegetarisch dus van dieren gewoon enkele kippen en misschien een visvijver

Van een vruchtbare niet te droge (mild klimaat/niet te strenge winters/onder 1 graden vorst) heb je 3 hectare per persoon nodig. Om helemaal zelfsvoorzienend te zijn moet je wel een flinke stap terug doen in comfort, want je moet dan echt weer alles zelf gaan maken. Als je in een hard klimaat woond heb je meer oppervlakte nodig om zelfvoorzienend te zijn. Om dus echt zelfsvoorzienend in Nederland te zijn is nogal moeilijk en in de maatschappij gezien onmogelijk.

3 hectare pp? Dat is best veel

wow dat is meer dan verwacht maar heb daar straks een site gevonden die sprak over 1000 m2
t-over-leven.dansfans.be ( had graag een link gezet maar dat is nog niet mogelijk)

Waar heb je dat getal van 3 ha vandaan robert? dat wijkt namelijk erg af van de cijfers die ik ken.

Wanneer je een grove schatting wil maken van het oppervlakte dat je nodig zou hebben moet je eerst het woord 'zelfvoorzienend' definieren.

Ik vind zelfvoorzienendheid niet interessant persoonlijk. Het lijkt me eenzaam. Als je alles zelf moet doen.

Uiteindelijk is zelfvoorzienendheid in nederland natuurlijk volledig onmogelijk. Waar ga je je ijzer voor gereedschappen winnen bijvoorbeeld.

Ik zou dan ook het woord zelfredzaamheid willen introduceren. Zelfredzaamheid geeft aan dat je de veerkracht heb om jezelf van de belangrijkste producten te voorzien, maar daar ook niet te star in bent en bijvoorbeeld voor bepaalde producten aan wat ruilhandel doet met buren. Of bijvoorbeeld dat jij de granen wel produceert, maar levert aan de lokale bakker die er brood van bakt.

Ik noem maar wat. Ik denk dat ECHTE veerkracht namelijk juist ontstaat bij samenwerkingsverbanden. De mens heeft al sinds haar ontstaan ingezet op samenwerking en groepsverband als beste overlevingsstrategie. Mensen zijn geen solistische wezens.

Ik denk dan ook dat de beste overlevingsstrategie in de huidige wereld is om een gezonde gemeenschap om je heen te creeëren.

Goed, terug naar de vraag hoeveel oppervlakte. Zoals Robert al zei, dit wordt natuurlijk mede bepaald door je klimaat, bodem en ligging. Vervolgens moet je bepalen in welke mate je zelfredzaam wilt zijn. Al je eten en kleding/touw/brandhout/bouwhout? Alleen al je eten en brandhout? Alleen al je eten? Alleen de groenten, fruit, kruiden en eieren?

Zelf zou ik bijvoorbeeld sneller de koolhydraten in mijn dieet door iemand anders laten telen en daar wat voor ruilen ofzo. Granen en aardappels nemen het grootste oppervlakte in.

Als we kijken naar alleen voedsel, dan heb je voor een gezinnetje van 4 meestal genoeg aan 1 Ha. Als je de granen en aardappels weg laat kun je ineens toe met een paar honderd vierkante meter (een hectare is 10.000 m2).

Verder ligt het natuurlijk ook aan je dieet, en je vaardigheid als tuinier om met schaarse bronnen en ruimte om te gaan.

Al deze berekeningen zijn gebaseerd op klassieke teelt, en laten alle perma truukjes en ontwerpen buiten beschouwing. Dat zou dus voordeliger uit kunnen vallen. Dat gezegd hebbende, voorlopig zijn er maar weinig mensen vaardig daarin. Dus ik zou met genoeg ruimte beginnen om fouten te kunnen maken en jezelf de tijd te geven om een systeem te leren. Zo staat er op een site van de vlaamse overheid dat je met 2,5 are (250 m2) alle groenten en fruit voor een gezin van 4 het hele jaar door kan produceren. Maar die cijfers zijn gebaseerd op: 1, alleen het groei-oppervlakte, de paden niet meegeteld. 2, een tuin die ideaal in de zon en uit de wind ligt. en 3, een oude tuinman die al heel zijn leven tuiniert en precies weet wat ie doet....

Ook over brandhoutproductie is natuurlijk als permie wel wat te zeggen. Want daar waar dat in de berekening is meegenomen is men natuurlijk uit gegaan van ouwerwetse kachels, die niet echt efficient verbranden. Je hebt dus meer hout nodig voor zulke kachels. Bovendien heb je tegenwoordig hele goeie finovens, rocket mass heaters en meer van dat spul, dat brand op een hele kleine hoeveelheid twijgjes (je hoeft dus geen dik hout te groeien), die een of twee keer per dag wordt verbrandt en een thermische massa opwarmt die dan de rest van de dag het huis verwarmt.

STERKER NOG: misschien heb je wel helemaal geen of amper brandhout nodig, want passieve huizen warmen zich met zon en aardwarmte, en kunnen het jaar rond stabiel 15 graden zijn, dat is nog maar een heel klein beetje extra stoken...

Ik hoop dat ik je hiermee een beetje op we heb geholpen.

thx voor je antwoord , het was zeer behulpzaam
de term zelfredzaamheid lijkt er inderdaad meer op
ik bedoel brandhout en al het eten

Je geeft het zelf al aan. Als je ook nog wat aan houtproductie (heeft veel tijd nodig), de natuur (genoeg ruimte hebben), koolhydraatproductie (nooit op grote schaal) enzovoorts wilt geven heb je genoeg oppervlakte nodig. Daarbij hebben wij veel eten per persoon nodig om warm te blijven en ons intensieve levenswijze vol te houden. Natuurlijk moet daaraan nog het een en ander aan veranderen, maar dat is nu nog niet het geval. Het is ook niet zo dat alles ieder jaar een succes is of überhaupt kan zijn. Heel vaak mislukken dingen alleen al vanwege het weer. Sommige gewassen zijn daarbij niet bepaald sterk tegen ziektes en plagen en dat zijn juist de gewassen die snel groeien. Heel intensief beheer op een kleine oppervlakte om deze zo productief mogelijk te laten zijn is ook meestal niet bepaald duurzaam, want dan kan de grond ook gemakkelijk uitgeput raken. Een grond kan namelijk niet in een pionierssysteem blijven en een climaxsysteem neemt veel meer ruimte in (bomen, struiken...). Dat is ook de reden waarom zoveel zogenaamde succesvolle gemeenschappen (grote gebouwen, wegen...) als de maya's een gemeenschap in Vietnam (was een gigantisch bolwerk), paaseiland en nog vele andere helemaal uit elkaar gevallen zijn. Zij leefden net als wij, maar dan niet op wereldniveau, in een J-curve en gingen ver boven het draagvlak en storten toen in elkaar als een blokkentoren. S-curve (stabiele) bevolkingen als de indianen in Amerika en de Aboriginals zijn helaas door de J-curve bevolkingen (met name Europa) tot de grond vernietigd. Als je ook nog op een goede manier dieren wilt houden heb je al helemaal veel oppervlakte nodig, want je kunt maar een paar grote grazers/varkens per hectare jaarrond laten foerageren. Daarbij moeten ook verliezen aan roofdieren meegerekend worden, want deze hebben ook recht op af en toe een dier. In de wellicht nabije toekomst zal er toch veel gaan veranderen waardoor zelfvoorzienendheid en zelfredzaamheid heel belangrijk zullen worden. Daar is de verzuring van de wereldzee waarschijnlijk de ernstigste van, die over 20-30 jaar in de huidige trend zo zuur is dat veel organismen met een kalkskelet niet meer kunnen overleven. De zee is inmiddels vanaf de industriële revolutie tot nu van een gemiddelde pH 8.2 naar 7.7 gegaan en was daarvoor +- 15 miljoen jaar pH 8.2.
Als gemeenschap zul je natuurlijk wel veel met elkaar moeten ruilen en sommige dingen zullen misschien niet meer mogelijk worden, maar we hebben nog altijd vuurstenen. Het is ook niet uit te sluiten, wanneer de zee althans niet helemaal verzuurt, dat we weer een nomadische levenswijze zullen moeten oppakken. Maar wie weet misschien duurt dat nog honderden jaren.

ik denk dat je met 0,7 hectaren wel genoeg hebt als je geen dieren houdt

heb zonet farm of the future gezien , een echte aanrader en daarin sprekt men over 0,4 hectaren voor 10 mensen

Als je het echt wilt weten moet je het gewoon uitproberen. 0,4 dan bedoel je de grond voor plantaardige voeding-/medicijnenproductie. Daar zal nog geen houtproductie... onder vallen.

ja dat kan kloppen nu verticaal-tuiniren is ook interessant maar is wel geen permacultuur

Waarom niet? Op je balkon kan je ook permacultuur doen? Het is hoe je aanpakt, toch?

Los daarvan zou ik ook niet zo strak kijken of iets al dan niet 'permacultuur' is. Permacultuur hoort m.i. een bron van inspiratie te zijn, niet een dogmatische manier van denken.

En houtproductie... rondom de rand van je perceel (b.v. knotwilgen hakhout in een kachelofen - kom je al een stuk verder dan zonder)? Je hebt niet noodzakelijk een heel bos nodig.

En zoal Epi zegt: niet te nauw kijken wat wel en niet permacultuur is. Permacultuur zijn een aantal principes bij elkaar opgeteld. Dogma's zijn er niet bij inbegrepen. Bio-intensive is permacultuur maar er wordt heel wat gespit. Ik vind dat wisselteelt ook permacultuur is mits het binnen een polycultuur plaats vindt (vooral voor kolen en aardappelen van toepassing)

ja eigenlijk wel maar dit bedoel ik met verticaal tuinieren  http://www.lowtechmagazine.be/2010/03/groenten-en-fruit-in-verticale-moestuin.html
voor hout zou ik al knotwilg nemen

Als het voor je de enige mogelijkheid is om genoeg groenten te telen lijkt het me alsnog een geschikt systeem omdat je je food-miles beperkt. Zeker als je grotendeels afvalmaterialen kan gebruiken (en niet ieder jaar nieuwe potgrond gebruikt).

In mijn beleving is permacultuur een moderne filosofische bewoording van in harmonie met je natuurlijke omgeving leven, zoals vele volken duizenden jaren gedaan hebben en enkele nog altijd doen. Je kunt het dus overal in terug vinden en nergens!