Kennis mag niet elitair zijn

Onder de blogpost Elitair of niet? heeft een discussie gewoed over de hoge kosten van PDC's en aanverwanten. Ik roep steeds dat kennis niet elitair mag zijn, vandaar ook mijn werkwijze met de toverhoed. Maar dat is natuurlijk niet de enige manier.

Nu weet ik dat de aanbieders van PDC's alleen kwaliteit kunnen bieden doordat ze zich constant verdiepen. Ook weet ik dat ze erg hun best doen om de cursussen voor iedereen bereikbaar te maken.

Zou het niet mooi zijn als er een fonds komt waaruit de docenten betaald worden, zodat iedereen mee kan doen? Ik zie nog vele andere mogelijkheden, maar ik ben ook wel benieuwd naar jullie ideeën. De discussie over prijzen & permacultuur komt geregeld terug en is typisch zo'n discussie die beter op een forum gevoerd kan worden.

Het is een complex onderwerp, dus graag weloverwogen en genuanceerde reacties.

Ik denk dat anno 2014/2015 er niet meer zoiets bestaat als elitaire kennis en dat voor hen die oprecht geinteresseerd zijn en er moeite voor willen doen al deze kennis gratis beschikbaar is..
Een dergelijk initiatief komt uit een mooi hart en mits  elke financiele bijdrage aan zo'n fonds op puur vrijwillige basis plaats vind kan ik er geen probleem mee hebben.
Maar ik zie er ook echt geen noodzaak in.

Dat is waar, maar: niet iedereen kan de informatiestroom omzetten tot een logisch geheel. Daar zijn synthetiseerders goed in, maar lang niet iedereen kan dat.

Bovendien kost het heel veel tijd als iedereen opnieuw het wiel moet uitvinden. Als iedereen zijn kennis kan delen kan permacultuur een vlucht nemen.

Het lijkt mij inderdaad ook dat zo'n bijdrage vrijwillig moet zijn.

Dat is ook wel zo, maar ik denk dat voor hen die permacultuur willen toepassen en er meer over willen weten een PDC niet per definitie de juiste keuze is; een basiscursus zou dan ook voldoende zijn en die zijn er ook genoeg op de markt tegen een wel behapbare prijs... En volgens mij zijn er ook wel een aantal websites waarin de basis zo goed beschreven staat dat je er als leek wel mee uit de voeten kan.

Ook denk ik dat het fonds nauwelijks verschil zou gaan maken in het 'elitaire' ervan.
Zou je voor 10 personen het mogelijk maken een PDC voor de helft van de prijs te kunnen laten doen dan nog zou je eerst een kleine € 10.000 moeten funden. Dat is erg veel geld voor een erg klein bereik.. Ik denk dat bovendien ook de helft van de prijs voor veel mensen nog te veel geld is.

Het elitaire is niet enkel een geldkwestie, denk ik. Permacultuur is wellicht eerder elitair vanwege de hoge techniciteit. Er worden veel verwachtingen gesteld aan degenen die zich in permacultuur willen verdiepen: er is een hoge kennisvereiste, allerlei skills moeten aangesproken of verworven worden en de tijdsinvestering is ook niet min. Geld is vaak een kwestie van prioriteiten; kennis, skills een kwestie van capaciteiten: tijd een kwestie van...tijd

Ik denk dat je op zo'n cursus zeker dingen kunt leren die je zelfstandig misschien moeilijk kunt leren omdat je er helemaal geen ervaring mee/kennis van hebt, maar de kosten van pdc's vind ikzelf nogal hoog (wel te begrijpen gezien mensen ervan moeten leven) en het tijdsbestek waarin je ze kunt volgen vind ik soms (degenen die ik gezien heb) nogal kort. Te kort om echt veel te leren (je hebt jaren nodig om veel van deze kennis/vaardigheden te verwerven en daarbij helpt begeleiding je tot een veel hoger niveau te komen). Digitaal zo'n cursus volgen vind ikzelf al helemaal vreemd, gezien natuur gelukkig niet digitaal is (Ik hoop het einde van het digitale tijdperk nog mee te maken / alles komt en gaat en gelukkig maar / niks is voor eeuwig!). De kosten van de PDC maken het voor mij wel zo dat ik zo'n certificaat niet zou willen halen, omdat het weer bureaucratie is. Ik zou zo'n certificaat moeten hebben om aan te tonen dat ik kennis van zaken hebt, terwijl ik er misschien weinig van leer (nogal afhankelijk wie mijn leraar... zou zijn). Daarnaast zie ik veel mensen met een PDC die in mijn ogen niet met heel veel ecologische of soortenkennis... bezig zijn. Dat zeggen ze ook vaak zelf, dan vraag ik mij toch af wat er dan wel geleerd is. Ik ken het wel van mijn werk dat leerlingen vaak slecht zaken eigen kunnen maken.

Ik denk ook dat er tegenwoordig zoveel kennis voor handen is op internet, boeken en in verenigingen dat je gemakkelijk heel veel kennis eigen kunt maken en wellicht veel meer dan wat je op een pdc leert. Wellicht is het wel handig om een basis aan te brengen om vanuit te beginnen. Ik merk bij mijn leerlingen (17-26) dat er echt geen basis meer is. De verbondenheid met de natuur is (bijna) geheel weg en plantenkennis is nul (helaas) en ik geef nogwel les op een natuuropleiding.  

Ikzelf heb het meeste van ecologie, soorten... geleerd tijdens mijn studies (bos- en natuurbeheer MBO & natuur en communicatie HBO), mee te lopen met de plantenwerkgroep van het Natuurhistorisch genootschap en de paddenstoelenwerkgroep van het Natuurhistorisch genootschap. Verder leer je ook super veel van alle verdiepende documentaires van de BBC, Duitse Natuurdocumentaires, natuurlezingen, natuurwetenschappelijke onderzoeken te lezen... Ik denk dat je met zo'n studies en vakgroepen (daar zijn echte specialisten) veel meer leert. Dat denk ik echt, want het zijn mensen die hun vak ook van specialisten geleerd hebben enz. Ze zijn tevens vaak al meer dan 30-40 jaar bezig met hun specialiteiten en je krijgt van meerdere mensen direct en indirect les.

Ook ik denk dat voor diegenen die echt willen de kennis voor het oprapen ligt.

Maar zoals Marc al zegt, niet iedereen is autodidact even sterk, voor velen is het fijn als er gesynthetiseerd wordt.

Ik vind het een mooi idee marc s., een leerpotje voor diegenen die dat nodig hebben.

Enige struikelblok(je) dat ik zie is hoe je beoordeeld wie wel en niet aanspraak kan maken op een vergoeding.

Ik heb daar altijd erg moeite mee als het gaat om een plekje in de cursus voor iemand die voor minder mee doet in ruil voor vrijwilligen op de lesplek.

Sommige mensen vinden van zichzelf dat ze daarvoor in aanmerking komen, maar als ik dan zie dat ze een auto hebben, op vakantie gaan en een vrij nieuwe smartphone hebben (allemaal dingen die ik echt niet kan betalen omdat ik voor een (te) laag tarief lesgeef) dan kijk ik daar toch even wat anders tegenaan.

Het niet breedt hebben is relatief, en mensen hun persoonlijke situatie relativeren is erg riskant, want er is altijd wel iemand die het slechter heeft (in afrika bijvoorbeeld )...

Daar moet dus een goed criterium voor komen dan.

Tja, ik ben al jaren bezig en begin het een beetje op een rijtje te krijgen voor zover het de bodem en aanverwanten betreft, maar er zijn nog zoveel onderwerpen waar ik wel interesse in heb maar waar ik niet de tijd voor kan vinden om me ook nog in te verdiepen. Even een cursus tussendoor is dan wel handig, maar geld vormt dan weer een belemmering.

Dus je hebt ofwel geld, ofwel tijd nodig... Wat als je geen van beiden hebt?

Dat criterium is nog best wel lastig, want je wilt niet mensen bij voorbaat als uitzuiger beoordelen.

De crux is dat binnen het kapitalistische model onwetendheid van het volk een zegen is. Als je vrij wil zijn, heb je kennis nodig. Als het dus om de emancipatie van het volk gaat, zullen ze onderwezen moeten worden. Maar niet binnen een kapitalistisch educatiemodel.

Ik weet zeker dat er een werkend model te vinden is. Misschien dat een gratis cursus bepaalde verplichtingen met zich meebrengt? Ook weer lastig, omdat iedereen weer eigen capaciteiten heeft. En het lijkt op jouw vrijwilligerswerk, maar ik bedoel het niet op een voor-wat-hoort-watmanier. Meer op een breder maatschappelijk vlak, waardoor je draagvlak creëert voor donaties.

Vanaf 2015 start ik zelf met PDC cursussen maar ik denk dat dit maar 1 maal per jaar zal zijn. Een deel van de cursisten probeer ik gratis mee te laten draaien en denk dan over een soort van buddy systeem: bv 2 of 3 normaal betalenden en 1 gratis. Een formule in deze moet ik nog uitwerken maar het ligt deels ook aan de progressie die er op het Medume terrein word gehaald. Ik zal eerst een aantal faciliteiten rond moeten hebben.

Je zou een soort Lets-systeem kunnen introduceren..
Via mijn werk -ik ondersteun mensen met een lichte verstandelijke beperking op een klusproject- zijn we oa betrokken bij een nieuw initiatief in Zwolle; Gift City.
Wij beheren daar de CityLoods en onze taak is het afgedankte maar nog prima huisraad op te halen bij de mensen die de huisraad doneren en te bezorgen bij de mensen in Zwolle die zichzelf de huisraad niet kunnen veroorloven. Een erg dankbare taak voor de jongens die bij ons werken. Leuk om te doen...

Gift City gaat werken met zogenaamde 'Twinkels' zoals de 'Duit' voor lets de eenheid is.
Naast de CityLoods komt er ook een Citywinkel, een lunchroom etc. Een hele bedrijvigheid wat moet gaan draaien op vrijwilligers, die met het uitvoeren van taken 'Twinkels' kunnen verdienen en daarmee gebruik van het systeem kunnen maken. Ook bedrijven en particulieren kunnen Twinkels opkopen en daarmee klussen/taken uitbesteden.

Persoonlijk vind ik dit een mooi systeem, want voorheen deden wij het beheren van deze loods voor Stichting Present en werd er wel gescreent, maar mensen doen toch makkelijk als ze er zelf niks in hoeven te investeren. Meubels worden doorverkocht en een maand later vragen ze net zo makkelijk weer om een nieuwe kast of zijn bijvoorbeeld erg zinnig op iets wat ze dan kennelijk toch ook weer niet zo heel erg nodig zijn.

Ik snap wel dat een PDC-docent niks koopt voor een alternatieve eenheid of iemand die de koffie verzorgt, maar je zou hem veel breder kunnen trekken (zoals het concept van Gift City) en daardoor ook om kunnen zetten in echte Euros.
Er zijn in de permawereld volgens mij legio dingen te bedenken die aan kunnen haken op een alternatieve perma-eenheid. Hoe meer van dat soort dingen, hoe groter de diversiteit van bezigheden waarmee die eenheid verdiend kan worden.

Als (ex-)student: ik had nooit n cent te makken en ben uit pure gedrevenheid naar cursussen gegaan en toen begonnen om die te organiseren - en die dan ook te volgen. Na 25 jaar heb ik eindelijk financieel wat ademruimte en ga ik nog steeds naar cursussen op n volgend niveau of over specifieke onderwerpen. Dat kost vaak wat, soms meer dan ik zou willen. Maar ik heb inmiddels een aardige neus voor wat goed is, en t is het altijd weer waard. Ik laat me zelden door geldgebrek tegenhouden. Je kunt altijd om korting vragen, en dat lukt soms.

Als docent: Het idee dat ik er alleen maar sta om kennis over te dragen… Die daarmee elitair zou zijn… njet.

Ik werk me al tig jaar uit de naad voor de permacultuur en wil daar gewoon behoorlijk voor betaald worden. Zodat ik in die zin mijn vrijheid heb - gewoon zelf kiezen waar ik mn verdiensten aan kan besteden. In de huidige economie. Mijn cursussen zijn niet duur. Er zijn sowieso allerlei mensen die het geen enkel punt vinden om voor zoiets te betalen. Sterker nog, als ik ze gratis of spotgoedkoop zou  geven, zouden er allerlei mensen niet meedoen die ik wel graag in mijn cursussen heb. Professionals met name, die ik gelukkig steeds meer kan verwelkomen. En intussen: leve de nieuwe economie, natuurlijk; die stimuleer ik zo hard als ik kan.

Maar belangrijker nog: als 'kennis' het enige zou zijn dat mensen in mijn cursussen zouden kunnen 'halen', dan kunnen ze dat msch. beter elders doen. Het internet bijvoorbeeld…! De ontwerpcursus is ontwikkeld in een tijdperk waarin er verder op geen enkele manier of plek aan diezelfde informatie te komen was. Nu staat het internet er bol van. Aan het begin van mijn cursus zeg ik dan ook dat mijn rol niet is om kennis over te dragen. Maar vooral om 1) de overvloed (!) aan kennis te structureren - de bomen en het bos; 2) mensen daarmee op relevante manieren te laten oefenen - zodat deelnemers er ook iets aan hebben als de cursus afgelopen is; 3) mijn eigen ervaringen te delen - zodat ze wat meer levend perspectief krijgen dan uit welk boek dan ook; 4) bij zichzelf na te gaan hoe ze hun leven willen en kunnen herinrichten en ze te motiveren om zinvolle bijdragen aan de transitie leveren; 5) de gelegenheid te bieden om van en met elkaar van alles te ontdekken en te leren en verbinding met elkaar te krijgen.

Dat is wat ik te bieden heb. Ik werk permanent aan de manieren waarop ik dat doe, haal van alles uit de kast. En dat zijn maar zelden de kennisboeken (zou ik best wat vaker aan toe willen komen..!). En daarmee wil ik gewoon mijn brood kunnen verdienen.

Een fonds kan natuurlijk best een instrument zijn om 'het verhaal' in circuits te doen met een chronisch zwakke economie. En mettertijd komt als dit soort 'kennis' ook in meer reguliere onderwijsomgevingen terecht. Overigens: fondsen zorgen er niet automatisch voor dat de meest gemotiveerde lieden aan de beurt komen. Verder: de ontwerpcursus is heus niet voor iedereen zo interessant of relevant. Praktijkscholing en ervaring en meewerken en afkijken enz. zijn voor veel grotere groepen belangrijker. De samenleving moet leren om voor zichzelf te zorgen zonder de boel af te breken; dat is de opgave. Daarvoor hoeft niet iedereen 'ontwerper' te worden.

Nou, dat waren mijn 'two cents' :-)

*Epi* schreef:Je zou een soort Lets-systeem kunnen introduceren.

Ja, dat idee had ik ook al: de Klets, waarmee je andere cursussen kunt betalen.

Het lijkt een aardige stelling. Maar je doet allerlei vooraannames.
1. Je gaat bij elitair uit van financieel bevoorrecht, er zijn mensen die sociaal die intellectueel of op allerlei vaardigheden bevoorrecht zijn enz. Al die mensen hebben moeite met het ‘verkrijgen’ van kennis. Wat je feitelijk zegt is.
Kennis mag er niet alleen voor de rijken zijn.
2. Daarbij is ‘bepaalde’ (concrete) kennis in filosofische zin altijd elitair, niemand kan de volledige kennis in zijn bezit hebben, dus bepaalde concrete, in dit geval permacultuurkennis, is in zijn aard altijd elitair.
3. Voorts is ‘kennis’ schijnbaar het alles omvattende. Ik bestrijd met FransJan dat het om kennis gaat, daar is zelfs een jaar elke maand op cursus gaan geen echt praktisch middel toe. Het gaat om kennis, vaardigheden en attitudes.
4. Zoals de meeste mensen reduceren een aantal van jullie hierboven het onderwijs tot het overdragen van kennis, en dan nog van de meester op de student/leerling. Als verstokt docent kom ik hier echt tegen in opstand, Fransjan en Linder en Marc wijzen er al op. Onderwijs is meer, ook in het digitale tijdperk zal een docent van grote en onvervangbare waarde blijken. Mensen die echt willen leren hebben daar iets voor over. Als ze kennis zoeken, kunnen ze in boeken en internet een heel eind komen. Als ze zoeken naar vergroting van inzichten, ontwikkeling, debat, experiment en onderzoek dan kunnen ze wellicht meer met een peergroup. Als ze zoeken naar duiding, structuur, betekenisgeving, enz. dan hebben zij meer aan een docent.

Maar ja MarcS als je zegt: Onderwijs, ook in permacultuur, moet voor iedereen, die er tijd geld en moeite dus offers voor over heeft, bereikbaar zijn,m onafhankelijk van zijn financiële, sociale, intellectuele, enz. positie en noden.
Ja, dan ben ik het heel erg met je eens!!!

Maar ik was op mijn lange docententeentjes getrapt. Dus nog even dit:
ik ben docent een vakvrouw en net als de bakker, schoenlapper en boer verkoop ik een (kwaliteits)product; voor mijn broodjes wil ik iets in ruil, wat maakt me niet uit, desnoods in een toverhoed. Want als autodidact leren mensen vooral veel van ‘wat zij weten dat ze niet weten’ en alles wat zij ‘vanuit hun eigen onwetendheid niet zien’, blijft hen ontgaan! Als je wilt leren in confrontatie met je zelf doe je er goed aan een groep te zoeken. En een leermeester die je een spiegel voorhoudt. Dan heb je dus tijd of geld of beiden nodig :-). Vooral committent dus ga als-je-blieft ga nooit een cursus volgen uit bureaucratische overwegingen, je doet je medecursisten, je docent en vooral jezelf te kort.

Ik droom van een samenleving waarin we gezamenlijk betalen voor gratis gezondheidszorg en onderwijs, waarin we allemaal kunnen leven van een basisinkomen. Maar zolang we allemaal akkoord gaan met het leven in een land waar dat niet geval is, krijg ik de kriebels als bij het geven van onderwijs de vraag ontstaat over de betaling. Vragen we ons dit ook af bij de bakker, schoenlapper of boer? En komt er dan ook een discussie over de waarde van dat brood, die gelapte schoen of de worteltjes dat maar zozo is?

Eironeia, Saskia schreef:Maar ja MarcS als je zegt: Onderwijs, ook in permacultuur, moet voor iedereen, die er tijd geld en moeite dus offers voor over heeft, bereikbaar zijn,m onafhankelijk van zijn financiële, sociale, intellectuele, enz. positie en noden.
Ja, dan ben ik het heel erg met je eens!!!

Ik probeer mij altijd voor te stellen dat ik dakloos ben en dat ik uit die situatie wil geraken. Ik heb geen geen geld, geen nette kleren en geen vast adres. Als ik aan kon sluiten bij een groep mensen die in dezelfde situatie zitten, zou ik verder kunnen.

En komt er inderdaad iets bij kijken dat verder gaat dan kennis alleen. Daar heeft Fransjan een goed punt. Als zwerver zou ik het verdomd moeilijk vinden mij aan te passen aan de surrealistische gang van zaken die als normaal wordt gezien. Net als het voor een kapitalist moeilijk is om terug te gaan naar een sobere levensstijl. Om sober te kunnen leven ben je veel meer afhankelijk van je eigen capaciteiten. Als kapitalist hoef je niet na te denken: je koopt alles wat je nodig hebt. Klaar is Kees.

Een PDC is denk ik wel een geval apart en gaat inderdaad verder dan het overdragen van kennis. Het is het aanbieden van een kapstok om die kennis aan op te hangen - plus een heel nieuw paradigma om in te leven. Uiteraard kun je daar geen prijs aan hangen.

Het zal in de regel te goedkoop zijn voor de docent en te duur voor de cursist. Deze draad is om te kijken naar een oplossing daarvoor. Want de kennis moet vloeien, en de schoorsteen moet roken.

Je zou dus ook kunnen zeggen: kennis delen mag niet elitair zijn...

Je haalt vaak het kapitalisme aan op een manier waarop ik dat begrip niet zou hanteren. Ik denk dat we er een verschillende betekenis aan hangen.
Voor mij is een kapitalist niet perse vermogend en is kapitalisme juist een gevolg van vrijheid waar het voor jou juist de tegenhanger is...

Als jij het hebt over kapitalisme wat bedoel je dan?

Persoonlijk zou ik liever in een maatschappij leven waarin er niet alleen andere economie heerst met lokale valuta of ruilhandel, een voor wat hoort wat systeem, maat in een 'take what you need, give what you can' mentaliteit.

Ik zie absoluut niet hoe we van het huidige systeem naar die situatie toe geraken echter.

Wat ik me ook wel afvraag is waarom dit onderwerp toch telkens alleen wordt aangehaald in relatie tot permacultuur docenten. Als een permacultuur tuinder als CSA aan de slag gaat, en van zijn leden een jaarlijkse bijdrage krijgt voor het telen van groente wordt dat gevierd omdat het een ander economisch idee is, maar als docenten een vergoeding krijgen voor het lesgeven een jaar lang voldoet dit plotseling niet aan de principes van permacultuur.

dat vindt ik toch op zn minst merkwaardig.

Van de mensen die een cursus willen ontvangen en de prijs te hoog vinden, wie heeft er een baan waarvoor ze een maandloon ontvangen of is ondernemer?

Hoe is het product of de dienst of het werk van een docent anders dan die van ieder ander? Wij zijn toch ook niet heiliger dan de paus? Moeten we hier niet met zijn allen een alternatief voor bedenken in plaats van bepaalde beroepsgroepen verantwoordelijk houden voor de eerste stap?

Ik heb hier, en op facebook, toen dit onderwerp eerder voorbij kwam al eens een begroting gepost van de cursussen die ik geef, en hoeveel ik daar per uur aan overhoudt, het is echt niet zo veel.

Ik zal m eens posten. In mijn ervaring werkt transparantie over de cursuskosten toch wel het best als mensen twijfels over cursuskosten hebben.

Misschien is het de moeite gewoon het uit te proberen met een fonds. Ik zou zeggen probeer het uit en kijk hoe het werkt.

Ik heb voor mezelf met www.permacultuurnederland.org een persoonlijke keuze gemaakt toen ik daarmee begon. In mijn ogen was het essentieel dat de kennis over permacultuur gratis en vrij beschikbaar is zodat eenieder die interesse heeft zich kan verdiepen in de materie. Om dat te kunnen faciliteren heb ik toen in samenwerking met de universiteit van Groningen een cursus gemaakt en die vrij beschikbaar gemaakt via de website om te downloaden.

Inmiddels hebben mensen eind 2014 de keuze uit verschillende goede sites en blogs, er zijn vele goede documentaires en de eerste 3 permacultuur boeken in het Nederlands zijn ook beschikbaar. Er zijn verschillende netwerken waar mensen zelf ervaring op kunnen doen met permacultuur in de praktijk zoals WWOOF, Help X en Work Away. En er zijn ook vele cursussen beschikbaar tegen verschillende prijsklasses. Via facebook zijn er 3 grotere permacultuurgroepen waar mensen vragen kunnen stellen indien nodig en zijn er ook andere online netwerken zoals dit forum.

Zelf heb ik het idee dat het aanbod aan gratis informatie en mogelijkheden zeer overvloedig is in vergelijking met bijv. 5 jaar geleden. En het aantal betaalde mogelijkheden om bijv. een PDC te doen is ook ruimt toegenomen.

Wat mij nog interessant lijkt om aan te bieden is dat een online gratis cursus die deze informatie allemaal wat beter zou structureren, en daarnaast mensen die daarmee bezig gaan ook direct te verbinden met de sociale groepen zowel online als eventueel in hun buurt zoals lokale transition towns.

Op die manier zouden we volgens mij nog wel een stukje service aan mensen kunnen leveren.

Linder schreef:Wat ik me ook wel afvraag is waarom dit onderwerp toch telkens alleen wordt aangehaald in relatie tot permacultuur docenten. ........  maar als docenten een vergoeding krijgen voor het lesgeven een jaar lang voldoet dit plotseling niet aan de principes van permacultuur.
dat vindt ik toch op zn minst merkwaardig.

Misschien omdat wat 'onderwijs' is, moeilijk te vangen is? Douwe geeft mooi weer wat hij doet en wat hij onder kennisdelen vindt vallen, en wat hij bijdraagt aan de kennisdeling. Klopt en is mooi, maar gaat weer voorbij aan wat 'onderwijs' is.

Daarom misschien, omdat het duidelijk is wat een tuinder of bakker doet en veel ongrijpbaarder is wat een docent doet? Douwe vraagt om een site waar al die kennis beter gestructureerd wordt. Kost dat geen tijd van een expert?

Een fonds is dan een mooier streven, en fonds waarmee onderwijs(-geven, materiaal, modules, app's enz) mee betaald kunnen worden opdat deze voor ieder toegankelijk worden. Maar leg me dan uit waarom er niet een fonds moet komen voor wie geen mooie permacultuurboeken of filosofie boeken over duurzame ethiek, of voor wie geen geld heeft om biologische geteelde groente, bamboe onderbroeken of scharrel eieren te kopen of .... stukken grond om permacultuur op gestalte te geven.
Overtuig me van het onderscheid!

In mijn ervaring wordt als je goede informatie deelt dat altijd wel gewaardeerd, het is alleen de vraag wanneer je die waardering wilt. Ik stel mijn cursus gratis beschikbaar maar doe wel een verzoek tot een vrijwillige donatie. Elk jaar krijg ik nog steeds donaties daarvoor binnen. Via crowdsourcen zoals kickstarter zijn al verschillende permacultuur films gemaakt en wellicht kunnen we nog meer alternatieven bedenken.

Wellicht is het voor docenten ook interessant om eens na te denken hoe zij wellicht via andere paden dan betaling vooraf hun geld kunnen binnen halen.

De reden waarom ik persoonlijk de informatie gratis beschikbaar stel en dan met een donatiesysteem werk is omdat ikzelf ons huidige economische systeem compleet verachterlijk vindt en als je jezelf afhankelijk maakt van dat systeem voordat jij je kennis, informatie en bekwaamheden met anderen wilt delen dan doe je in mijn ogen zowel jezelf als andere tekort. Ons huidige geldsysteem zorgt daarmee voor schaartste inplaats van overvloed. Het voorkomt dat we informatie gratis delen, het voorkomt dat we onze bekwaamheden gratis met elkaar delen.

Een fonds optuigen is een prima plan en ik zou dat ook gewoon gaan uitproberen maar het brengt in mijn ogen een boel politiek mee. Wie bepaalt immers welke docenten wel en niet uitgekeerd krijgen uit dat fonds etc.

Maar misschien is ook hierin diversiteit wel het beste. Mensen kunnen met donaties werken, mensen kunnen met cursusgeld vooraf werken etc. Waar ik het vaak mis zie gaan zijn mensen die geloven dat ze het beste permacultuur via een docent kunnen leren maar niet bereid zijn de prijs die die persoon ervoor vraagt te betalen. En vervolgens gaan ze dan klagen daarover.

Er is volgens mij inmiddels zo een groot aanbod aan gratis beschikbaar materiaal, gratis beschikbare permacultuur gemeenschappen en gratis werkplaatsen om permacultuur ervaring op te doen zoals WWOOF etc waardoor eenieder zonder geld prima permacultuur kan leren kennen en echt niet onder hoeft te doen voor een PDC cursist. Maar goed dat is volledig aan het individu zelf om te bepalen en te kiezen. In die zin heb ik het idee dat hoe het nu werkt het eigenlijk prima is.

Maar goed als mensen wat willen uitproberen met een fonds en dat blijkt goed te werken is dat een prachtige aanvulling op het nu al bestaande. Is er iets wat mensen tegenhoudt om dit idee van een fonds in de praktijk te gaan toepassen en uit te proberen?

Ik snap jullie punt en kennisdelen is zeker een edel en wellicht nastrevenswaardig doel, dat natuurlijk door iedereen gewaardeerd wordt. Mijn vraag blijft onbeantwoord, maar ik blijf niet doordrammen. :-) Ik begrijp wat jullie beogen.

Voor wat hoort wat, dat is zeker waar en als je een cursus geeft moet deze ook gewoon lonend voor je zijn. Dat gezegd helaas zal een meerderheid van de bevolking van de wereld de permacultuur beweging (terug naar de natuur) moeten begrijpen voordat we naar een andere wereld kunnen gaan. Dat is dus vrijwel uitgesloten, tenzij de cursus bijna aan hun opgedrongen wordt, terwijl ze dan wel gemotiveerd moeten zijn om de kennis eigen te maken. Dat kan bijna alleen gedaan worden als de mensen nog heel jong zijn (dus vanaf 1,5-8 jaar / anders bereik je alleen de mensen die er raakvlak mee voelen / mensen die het beroepsmatig willen weten), als ze oud zijn dan is het veel moeilijker. Helaas is motivatie echt een probleem en je bent de hele tijd bezig ze het belang van de kennis en vaardigheden te laten zien, zodat ze gemotiveerd zijn om de kennis/vaardigheden eigen te maken.
Ik weet niet of een fond het idee is, maar ik heb meerdere interessante ideeën gehoord. Het zou in ieder geval op de basisschool al aanbod moeten kunnen komen, dit zou dus zeker bij de vrijescholen moeten kunnen. Natuurspeelplaatsen zijn ook plekken waar permacultuur principes getoond kunnen worden.