kudzu vine

Hallo, heeft iemand ervaring met kudzu, Pueraria montana ssp. lobata? Ik ben 'm onlangs tegengekomen in een lijstje van meest invasieve planten in de VS. In het zuiden aldaar is ie indrukwekkend invasief, 'the plant that ate the south'. Volgens mij kan hij in ons klimaat wel overleven in de wortel, maar sterft hij bovengronds af. Verder een veelzijdige plant, alle delen eetbaar, dus ik wil hem een keer uitproberen. Enne, als iemand zaden op overschot heeft, ben ik zeker kandidaat.

erm ja liever niet! hij neemt alles over. persoonlijk zou ik die dus echt niet planten, maakt me niet uit hoe eetbaar het ook is!

Hallo, heb je er persoonlijke ervaring mee? Heb jij 'm aangeplant in ons klimaat, en is hij hier ook echt zo invasief? Komt de plant de winter goed door, hier?

Nou ik denk niet dat wij in hetzelvde klimaat zitten maar mijn ervaring gaat zo ver dat vrienden in USA deze plant dus ook hebben en hun wonen meer noord (waar het dus ook goed koud kan worden) en ze er toch veel last van hebben.

Weet je, planten reageren vaak heel anders al naargelang van de groeiplaats. Er is een boom die ook hoog op de invasieflijst staat in de VS maar zich hier volstrekt onschuldig gedraagt: Paulownia tomentosa. Het heeft niet alleen met klimaat te maken, maar ook met bodemsamenstelling en waterhuishouding van de bodem. Dus verwacht ik ook niet dat de kudzu hier zo invasief zal zijn. In ieder geval wil ik 't uitproberen. Ik heb ondertussen zaden gekocht in de VS die ik volgend voorjaar ga zaaien.

niet te vergeten bestuivings beestjes en verspreidingsbeestjes

natuurlijke vijanden, ziektes en schimmels, etc etc etc

volgens mij wordt kuzu in europa al langer door redelijk aantal mensen geteeld, ik heb nog nooit gehoord van extreme invasiviteit.

en hoe hardnekkig japanse duizendknoop ook is, volgens mij leidt eigenlijk alleen in engeland die j. duizendknoop tot problemen in ecosystemen...

maar ik kan er naastzitten...

Ik ken in Vlaanderen en Brussel wel enkele plekken waar japanse duizendknoop een ernstige bedreiging vormt, Linder. Ik heb trouwens op verschillende fora een oproep gedaan naar ervaringen met kudzu, maar geen enkele reactie gekregen. Misschien zijn die telers ondertussen allemaal gewurgd door meterslange agressieve kudzuranken...

hahaha, wie weet...

ik zal nog eens zoeken waar ik kuzu tegen ben gekomen, ik weet dat op permies.com die discussie ook oplaaide, sommige amerikan vonden het wel verantwoord m te telen, kregen daar heftige reacties op, en ik meen dat daar europese permies weer op reageerden met de claim dat ie hier in europa (nog) geen problemen veroorzaakte.

(ik wilde trouwens ook zeker niet japanse duizenknoop promoten, ben er zelf nog wel redelijk huiverig voor. Ik heb m zelf overigens vrij makkelijk verwijderd door m kort te maaien en te vervangen voor aardperen

O, bedoel je die aardperen die overal onvermoeibaar de kop blijven opsteken zodra je 't waagt om ze in je tuin te introduceren...

ja die!

geweldig he!

ik heb daar overigens helemaal geen last van, ze hebben hun eigen bed en daar staan ze gewoon jaar na jaar, ze komen nergens anders op.

Ik zou zelf ook oppassen met agressieve soorten. Japanse duizendknoop is in Nederland een echt probleem aan het worden, maar er wordt helaas niet adequaat op gereageerd de soort kan inderdaad door herhaaldelijk afmaaien relatief makkelijk de das omgedaan worden. Dit wordt echter vaak niet gedaan. Hetzelfde geldt voor aardpeer (die aan het verwilderen is in de uiterwaarden / rivierduinen), valse acacia, amerikaanse vogelkers, vleugelnoot, amerikaanse eik en nog een hoop andere soorten. Ze zijn met name moeilijk te verwijderen zodra ze zich goed gesetteld hebben. De vraag is ook eer je wat aanplant is de soort wel lekker en zijn er evt. andere voordelen aan de soort. Dat een soort snel groeit en dus veel oplevert hoeft niet doorslaggevend te zijn om aan te planten. Daarbij moet men zich ook verantwoordelijk voelen voor zijn/haar omgeving, want als het een agressieve soort bij ons is kan hij makkelijk uit de tuin ontsnappen en bestaande ecosystemen aantasten.

Vergeet niet dat veruit de meeste plantensoorten die hier geïntroduceerd zijn, zich niét invasief gedragen. En je weet pas of ze agressief zijn op het moment dat je het uitprobeert. We zijn aan ons rijk pallet van groenten en fruit gekomen doordat ze in onze streek zijn uitgeprobeerd. Als we soorten interessant vinden omdat ze lekker zijn, of decoratief of nog wat anders, dan is het de grote uitdaging om ze hier ook te kweken. En natuurlijk moeten we ons daarbij verantwoordelijk gedragen, door tijdig in te grijpen als er iets uit de hand loopt. Maar wie niet waagt, niet wint.

Ik ben zeer benieuwd marc!
vraag me af of kıppen het lekker zouden vınden. In de hooı zıtten veel proteınen heb ik gelezenç

het is tijd dat ik jullie een update geef over mijn kudzu-experiment. Zoals ik al zei heb ik 20 zaden gekocht in China (niet in de VS, want daar willen ze die niet opsturen...) Ik heb ze april gezaaid en binnen 2 weken kwamen er 6 kiemplantjes tevoorschijn. Die leven nog steeds, maar zijn nauwelijks gegroeid. Aan 4 plantjes zitten al wat meer blaadjes, maar 2 zijn blijven haperen. Ik heb ze vandaag, nu het eindelijk zonnig en droog is, allemaal in volle grond gezet, en gebarricadeerd tegen slakken: scherpe eierschalen, asse, potje en zaklamp voor de slakkenjacht vanavond en blauwe korrels van Ecostyle in de aanslag als niets anders helpt.
Ik heb ondertussen ook op andere tuinsites gezocht naar kudzu-kwekers en slechts één andere tuinier gevonden die ook dit jaar is beginnen experimenteren. Met nog minder succes dan ik, want hij heeft slechts één overlevend plantje. Volgende update hopelijk met enkele foto's.
Marc

De meeste zijn inderdaad niet agressief, maar als je zo'n verhaal als dit hoort mag je wel extra voorzichtig zijn. Daarbij hebben wij honderden inheemse planten die net zo eetbaar zijn en zich gemakkelijk handhaven (Grote brandnetel, zevenblad, gewone berenklauw, hop...), dan hoef je daarvoor in de plaats geen mogelijke opvolgers voor uit het buitenland binnen te halen.

Robert en Monique Knops schreef:dan hoef je daarvoor in de plaats geen mogelijke opvolgers voor uit het buitenland binnen te halen.

Jij houdt toch ook van experimenteren met exotische fruit- en groentensoorten, Rob? Je lijkt er automatisch vanuit te gaan dat die nooit zullen woekeren, wellicht omdat ze geen voorgeschiedenis van woekergedrag hebben. Je kan echter nooit voorspellen hoe planten zullen reageren in andere klimaten en bodem, en vaak zonder natuurlijke vijanden. Ik denk dat we allang een heleboel mogelijke opvolgers hebben binnengehaald, die nu in meer of mindere mate te vinden zijn in sier- en moestuinen. Ik heb bijvoorbeeld dit voorjaar grote graafwerken moeten ondernemen om Physalis alkekengi met wortelstok en al uit m'n tuin te krijgen vooraleer die hier de boel overnam, ik heb nochtans nooit eerder over problemen met deze plant gehoord. Ik kijk ook met argwaan naar de nieuweling boomspinazie, een taaie plant die enorm veel kiemkrachtig zaad produceert.
Maar maak je geen zorgen, ik ken de problematiek van invasieve planten erg goed, ook in m'n werk in het bos word ik vaak geconfronteerd met invasieven. Ik volg de evolutie van de kudzu in mijn tuin dus van nabij op. Het heeft een poos geduurd voor ie wat groei begon te vertonen, maar enkele plantjes gaan nu toch voorzichtig de hoogte in. Ik vermoed dat veel energie van de jaarlingen voorlopig naar het ontwikkelen van de knol gaat. Voorlopig leven ze nog alle zes.
Trouwens, kudzu is een bijzonder interessante plant die het verdient om wat risico te nemen: alle delen zijn eetbaar voor de mens, maar kan zoals Matis al zei ook voor dieren een belangrijke voedingsbron zijn. Bovendien is de enorme knol een interessante zetmeelbron, iets wat inheemse planten voor zover ik weet nauwelijks te bieden hebben. En elke aanvulling op het klassieke aardappeldieet is de moeite waard om uit te proberen. En ten slotte is de kudzuknol ook nog eens bijzonder geneeskrachtig, or so they say...

interessant, wat voor plek en bodem heeft ie van je gekregen marc?


en inderdaad, magentamelde (boomspinazie, cheanopodium giganteum) is een behoorlijk fanatieke plant die zich makkelijk verspreid, en ongeveer gelijke groeiomstandigheden heeft als onze eigen melde. In mijn tuin echter is het niet zo dat de magena melde de gewone melde onderdrukt. ze komen gelijkmatig op voorlopig

ze staan in een plantbed dat dit ik pas dit voorjaar aangelegd heb, een bodem in pionierstoestand dus, met wat compost er in gemengd, maar niet veel. De bodem van m'n tuin is een patchwork van zware kleigrond met keien erin, kleileem en leem. In de moestuin is de leemgrond relatief los en rul. Als het lang droog blijft wordt de bovenlaag zonder mulchlaag keihard, maar er net onder blijft een goede vochtigheidsgraad aanwezig. Op de plaats waar ik nu m'n moestuin heb, stond vroeger dicht struikgewas, daardoor heb ik een goede en diepe organische laag met weinig uitspoeling.
Voornaamste vervelende onkruiden zijn haagwinde en kruipende boterbloem. Als ik iets te lang wacht met wieden krijg ik ook nog brandnetel en kleefkruid erbij.
Trouwens, het woord onkruid is zo onvriendelijk voor al die plantjes zijn veel inheemser zijn dan wijzelf. Met enkele transitiemensen hier in Tervuren hebben we er de term 'elders gewenste kruiden' voor bedacht.

Kudzu is interessant om te onderzoeken op het voorkomen van vitamine B12 in de wortels, omdat het een vlinderbloemige is en deze vaak in de wortels door de symbiose met bacteriën voorkomen. Veel mensen hebben een groot te kort aan vitamine B12 (hoe meer hoe beter zelfs). De plant zal ook erg onwaarschijnlijk een probleem vormen gezien wij een tamelijk koud klimaat voor de plant hebben en het maar de vraag is of hij zich hier goed stand kan houden. Ik vind het experimenteren naar andere soorten inderdaad interessant en leuk, maar ik doe het wel met beleid. Als iets een probleem is dan verwijder ik het, wat door mijn soortenrijkdom eigenlijk bijna niet voorkomt. Helaas zit niet iedereen direct op zijn planten, waardoor we ook invasieve soorten hebben, want zelfs de Japanse duizendknoop is best te verwijderen. Het is wel veel werk. Onkruid is maar een woord net als Negerzoen. Het is alleen beledigend wanneer je er die gedacht bij hebt. Onkruid betekent gewoon ongewenst kruid, wat voor mij meestal de hortensia's, hosta's en andere echte tuinplanten zijn. Ik heb gewoon kruipende boterbloem, haagwinde en diverse andere planten die vaak als onkruid aangeduid worden in de tuin staan en bij mij zijn ze op veel plekken gewenst. De haagwinde is bijvoorbeeld een goede plant voor nachtactieve insecten. Je beschikt over mooie vruchtbare grond zo te horen.

taco noemt het bijkruiden.

elders gewenste kruiden, haha, tsja, en dat gaat dus inderdaad ook op voor de hortensia en primula die je aantreft van de vorige gebruikers van je tuin?

voor mij niet hoor, die verwijder ik 1-malig en is dan weg. onkruid/bijkruid is voor mij iets waar ik regelmatig tijd aan moet besteden, omdat ze continu opkomen waar ik iets anders van plan was. zo is op mijn tuin de akelei (door de vorige gebruikers geintroduceerd) een onkruid geworden. het komt overal op, en al eet ik er wel eens wat van (weinig spannends) en kan ik ze in potjes zetten en weggeven, uiteindelijk belanden de meesten gewoon in de compost of gier...


ik noem het daarom 'vrijwilligers', dus niet planten die je eenmalig weg haalt, maar dingen die vrijwillig steeds opkomen op plekken waar je toch iets anders van plan was....

Linder, even off-topic - kan je akkelei eten? Ik heb hier ook heel veel van (ik vind ze heel mooi, maar ze willen wel de hele tuin overnemen dus verblijfsvergunning is op veel plaatsen acuut ingetrokken)

Kudzu lijkt me ook iets dus ik volg dit met veel interesse - lijkt me wel belangrijk om goed in de gaten te houden al hebben we hier niet zo'n slingerbos als ze b.v. in de VS veel hebben. Te weinig zon voor zo iets, denk ik.

De akkelei is giftig

de bloemen van de akelei zijn in ieder geval wel eetbaar. Ik zie ze geregeld in bloemensalades opduiken

Het is mogelijk dat ze de Akelei in het verleden medicinaal gebruikt hebben (kan het in ieder geval niet duidelijk vinden en al zeker niet dat het ook aangetoond is dat het werkte. In principe is de plant giftig. De plant is uit de ranonkel familie en bevat net als alle andere uit de familie stoffen die bijtend op vlees werken, dus ze verzwakken inwendig de darmwand. Van één bloem zul je inderdaad niet doodgaan, zoals de laatste bron zegt dat je er thee van kunt zetten (nogal een onbetrouwbare bron gezien dat nergens anders in de boeken over eetbare/geneeskrachtige kruiden terug te vinden is). De plant wordt zelfs niet in de 'Enzyklopädie der essbaren Wildpflanzen' van Oostenrijk aangegeven, waarin 1500 Europese planten beschreven worden (ook orchideeën, steenbreekjes...).

Ik zou die thee van de akelei laten, omdat je alleen jezelf licht aan het vergiftigen bent en dat al genoeg gebeurd met de rest van de voeding en water dat je eet en drinkt.

http://www.russischblauw.info/giftigeplanten/tuinplanten.html
http://nl.wikipedia.org/wiki/Wilde_akelei
http://www.pfaf.org/user/plant.aspx?LatinName=Aquilegia+vulgaris (twijfelachtig)

Marc, hoe staat het met je kudzu vine experiment?