Permapiepers

Wat is de beste methode om aardappelen te kweken middels permacultuur principes? We hebben bij Hoeve Levenslust zo'n 50 à 100 m2 grasland op het oog.

We kennen de gewone dijkjes, de 'lazy method' zoals die in Brittannië vroeger gebruikt werd (met allerlei variaties zoals Jaap Krater beschreef), planten in een dikke laag mulch. Ook heb ik over containers en towers gehoord.

Wat weten jullie ervan, en wat raden jullie aan. Mulch is niet in overvloed voorradig. Takken wel (hagelkultur?).

hey tom,

ik zie de post nu pas, nog geen antwoord gekregen.

Zoals je zelf al zei is planten in een laag mulch altijd vrij makkelijk.

Ik heb zelf vooral aardappels in aardappeltorens geteeld.

Vrij makkelijk, vooral bij late rassen erg handig. Plaats de aardappeltorens zo ver mogelijk van je tomaten (minder kans op overdracht van phytoptera.

Begin met een autoband, in het midden leg je 1 (of twee) aardappels. Bedekken met mest, stro, aarde, etc. (wat voorhanden is), autoband tot rand vullen. Je kan dan nog een extra autoband met glazen plaat erop hierbovenop leggen als kasje. Zodra de plant zo groot is dat ie voorbij de tweede autband groeit kun je die ook opvullen, bij vroege aardappels gan ze vrij gauw daarna in de bloei, evt. nog een derde laag erbij als ze groot genoeg zijn.

Vooral bij late aardappels kan je een mooie toren bouwen van 4 lagen, waar erg veel aardappels uit komen (zeker bij een goede toevoeging van mest en stro).

Dit is een stuk makkelijker dat het graven van de traditionele greppel, die opgevuld wordt als de planten groot genoeg zijn, waarna je weer moet aanaarden...

Ik heb een zakje biologische aardappelen van de supermarkt over die al beginnen uit te lopen. Kan ik deze als pootaardappels gebruiken of is dit af te raden?

deze kun je gewoon poten.

let wel even op of het een vroeg, midden of laat ras is.
das wel handig om te weten.

Ik had zelf vorig jaar erg veel succes met de volgende methode: een handvol uitgelopen biologische aardappels van de Appie op een bodempje aarde gelegd in een grote, diepe terracotta pot. Daaroverheen een laag mulch (in mijn geval een mengsel van eigen compost en stro) van zo'n 5 cm. Toen de plantjes tien centimeter gegroeid waren, weer een laagje mulch erover en zo doorgaan tot de pot vol is. Over de hele diepte van de pot zaten aan het eind van de zomer heerlijke knalharde krieltjes, bij elkaar zeker een kilo of anderhalf.