Een droom project, van 2 permadummies

Zomer 2009 kampeerden we in Noord Frankrijk; wandelden we, keken we op een andere manier rond dan normaal. Zouden 2 stadse mensen hun neus uit de boeken kunnen halen en genieten van een huis op een afgelegen plek in de natuur?
Oktober 2009 gingen we op huizenjacht. We zagen circa 15 boerderijen en wisten op de laatste dag één ding, dit is wat we willen (!) maar ook dat er voorlopig wel geen geschikt huis zijn dat aan onze specifieke eisen voldeed. (want we hadden een keurig en rationeel lijstje op gesteld).
Onder andere mocht er niet te veel grond omheen liggen dat wij zouden moeten onderhouden omdat we voorlopig in hartje Rotterdam wonen, en het zou wel veel kinderen en kleinkinderen moeten kunnen herbergen maar toch niet te groot mogen zijn ……

Toen we de laatste dag hier aankwamen, waren we binnen 5 seconden verkocht en de boerderij ook, althans het is van de bank en wij hebben het plezier.



Het huis, een boerderij uit 1905, is voor ongeveer een kwart woondeel. De rest is schuur en stal en hooizolder. Het woondeel heeft dubbele beglazing en verder enorme tochtgaten in de twee deuren.
Het ligt aan een doodlopende weg met vier andere huizen (ex-boerderijen), waarvan er één permanent bewoond. Het dalletje met de vijf huizen wordt omringt door een Tolkienbos met vele meertjes, op de weiden van ons gehuchtje grazen 's zomers een vijftal pony-paardjes met hun veulens.


Het huis heeft een eigen bron onder het huis en een tweede waarvan we niet weten waar die is. We hebben een septictank waarvan de vorige eigenaars niet wisten waar dit zit. We stoken op hout, dat bij ons goed voorradig is, bijna iedereen heeft een houtkachel. Onze kachel is een dubbelverbrandende (het verbrand de tweede maal de gassen ook) ecologisch model.


Achter het huis ligt heuvel op (op de noordzijde) een langwerpig stukje grond van 1 ha.


Weerstatistieken geven aan dat er strenge winters zijn en warme zomers, maar dat het lang warm blijft in het najaar en snel opwarmt in het voorjaar. Afgelopen jaar zaten we eind maart(2010) nog in de sneeuw en begon het begin november al te sneeuwen. Ja, bevestigen buren …. dat kan ook: 's winters moet je een winterslaap houden. In januari/februari 2011 dronken we echter buiten koffie. Het ligt op bijna 500 meter hoogte, het waait er nauwelijks (waardoor al gauw aangenaam warm) en regent en mist regelmatig.

We zijn begonnen met het aanleggen van takkenwallen langs de randen.

De terrein bevat twee weiden, twee boomgaardjes een enorme moestuin en wat verbindende veldjes, hagen, een wilde rozenhaag, een heuveltje, een vuurplaats en een overwoekerde ruïne. Er is veel zorg aan diversiteit besteed bij de aanleggen van het terrein.

We hebben ca 27 bomen: appel, pruim, peer, kersen, perziken, walnoot en tamme kastanje en een kweepeer.
.
Daarnaast veel kleinfruit oa framboos, braam (wild?) allerlei soorten bessen.
De moestuin is geheel bedekt met plastik.

Van de rode bessen, perziken en kweepeer hebben we dit jaar een rijke oogst gehad. Voor de appels, peren en walnoten, melden ook de buren, was het een erg slecht jaar. We zagen de kleine oogst wel hangen. Appels en walnoten waren allemaal verdwenen voor de pluk. Dieren of mensen genoten er van voor wij kwamen.

Zaaigoed, komt makkelijk op, ook als het niet regent. De bodem is redelijk vochtig.

We beginnen dit voorjaar met de moestuin aan te leggen met kleine cirkels. Het is het warmste deel van de tuin en we twijfelen nog een beetje over de inrichting (boompjes of struiken in het centrum van de cirkels) , omdat we dit deel niet te erg willen beschaduwen.

Volgende keer post ik het ontwerp en de dilemma's. Misschien dat iemand daar iets wijs over kan zeggen.

Eind februari trokken Filip, Alex, Linder, Rosa en ik naar ons huis. Het was er nog kaal, maar overal lopen de knoppen al uit en op vrijdag werd het zomers warm. De temperaturen zijn dus steeds extremer warm en extremer koud (in januari werd het vorig jaar – 19 graden en zaten we dit jaar buiten in de zon een boekje te lezen) en we moeten ondanks de warmte erg beducht zijn voor kou in maart en zelfs april.
De jongens(= inclusief meisje) snoeiden de 15 fruitbomen in het gaardje. Ze kwamen daar 3 pruimenbomen tegen die ernstig aangetast zijn door boomkanker. Ze hopen dat het wegsnoeien van de ergst aangetaste takken voldoende zal zijn om de bomen aan te laten sterken een knop- en vruchtmaak impuls te geven. Misschien als laatste opleving voor ze het echt begeven.
Ik hield me bezig met de snoei van de bessenstruiken, Linder vond heel achteraf een Japanse Veenbes waarvan ik twee takken heb ‘afgelegd’ om de jonge nieuwkomers later op een strategische betere plaats te zetten.
Filip en Alex begonnen een gevlochten-takken-hek tegen wat al te vrijpostige meeëters aan te leggen.


Dag twee begonnen we aan de moestuin. Dit is een grote rechthoekige lap van in totaal ongeveer 20 bij 30 meter aan de rechterzijde van het hoofdpad van het terrein. In het verleden zijn er gigantische zeilen neer gelegd die nu deels aan het verteren zijn. Van het eerste deel (ca 20x20) verwijderden we een delen van deze zeilen om te beginnen met de aanleg van cirkels rond de kweepeer en de 3 perzikbomen.


Twee stukken van de cirkel hebben we bekleed met sheetmulch (karton en stro), een ander stuk hebben we ingezaaid met spinazie, peen, radijs en tuinbonen en twee andere stukken ten slotte zaaiden we in met spinazie en mosterdzaad als groenbemesters in een later stadium.


In de cirkels rond de bomen plant ik de volgende keer kruisbessen en aardbeien als aanvulling op de aalbessen (rode bessen) die er al staan. De drie rabarberplanten zijn jeugdsentiment.

hmmm,

omdat ik de afgelopen week merkte tijdens workshops dat sommige mensen inmiddels het idee krijgen dat permacultuur (altijd) met cirkels werkt, voel ik me genoodzaakt om een disclaimer te plaatsen:

het hoeft niet, het is niet in alle situaties de beste vorm, maar in sommige, kan het een manier zijn om je tuinbedden vorm te geven. Ik vindt het goed bruikbare vorm en indeling en gebruik 'm wel vaak. Je bereikt er een goede ruime afstand tussen de bomen in je voedselbos mee, alle verschillende planten en lagen hebben een duidelijke plek.

Maar het kan en gebeurd natuurlijk ook (totaal) anders, en in bepaalde situaties zal je zelfs liever voor een andere indeling kiezen, misschien zelfs gewoon rijen. (in het emilia hazelip filmpje spreekt mij altijd erg aan, hoe zij haar bedden bouwde).

om dus te voorkomen dat straks mensen het idee krijgen dat permacultuur er zo uitziet.
en misschien zelfs als ze ergens rijen in een permacultuur systeem zien roepen dat dat geen permacultuur kan zijn... een disclaimer.
einde disclaimer.
--------------------------------------------------------------
@saskia
ha,
het wordt harstikke mooi (nog mooier) daar.

Als najaarswerkzaamheden zou het mooi zijn als we

1. de achterste boomgaard iets verder richting een (zone 3) voedselbos kunnen zetten en een paar extra lagen begroeiing kunnen aanbrengen.
- bv wat druiven/kiwi's in je bomen laten klimmen,
- een aantal jonge bomen met twee leeftijden (een aantal 2 jarige, een paar 3-5 jarige) om te zorgen voor de opvolging van je huidige, al helemaal volgroeide bomen.
- wat struikgewas als struiklaag, bv kruisbessen.
- voor de wortel laag hebben we de afgelopen keer dus al mierikswortel en smeerwortel (beide vooral voor mulch) geintroduceert, deze wortels kunnen dan gedeelt en verder verspreidt worden.
- wilde peen, en wat kruiden als schermbloemigen ga je dit jaar nog introduceren?
- Oja ik heb allemaal andere kleuren oostindische kers voor je, om bij je fruitbomen te zetten. Hoeven jullie geen oranje te tolereren omdat ík per se oostindische kers wil zaaien. Ik heb ook bontbladige oostindische kers, die zijn echt supermooi. Die zien eruit alsof ze per ongeluk verkeerd zijn gewassen ofzo.
- Verder kunnen we ook vrij makkelijk wilde lipbloemigen introduceren (naast de al aanwezige hondsdraf)
in de vorm van munt. Gewoon vegetatief via wortels vermeerderen, kom ze over een maandje maar uitgraven bij ons.
En dan heb je toch al een heel degelijke basis voor je ondersteunende planten in de zone 3 boomgaard (laag onderhoud, halfwilde, gildes zeg maar).

2. meer diversiteit en lagen aanbrengen in je notenboogaard en de notenboomgaard richting voedselbos begeleiden. En het clubje tamme kastagnebomen en de walnotenbomen met elkaar verbinden?
> Als struiklaag;
- een aantal olijfwilg struiken plaatsen (eleagnus angustifolia, die vinden jullie denk ik mooier dan de ebbingei of pungens, en heeft heel lekkere besjes, kan je van het najaar bij ons komen proeven).
- boxdoornstruiken (lycium barbarum, kan je ook bij ons komen proeven)
- voor de lage struiken wat zwarte/rode bessen
- moerbeien plaatsen, bv. tussen de walnotenboomgaard en fruitbomenboomgaard om de juglons te bufferen, al komt er niet zo heel veel juglons van de regia af (de soort die in europa meest voorkomt, itt de nigra die in amerika veel voorkomt), ik weet niet precies hoever de wortels en de bladval reiken, maar: baat het niet dan schaadt het niet, want moerbeien zijn echt superlekker.
Walnoten kunnen iig behoorlijk groot worden, nog veel groter dan deze nu al zijn. dus lijkt me niet verkeerd om wat te bufferen. Vlierbessen groeien daar geloof ik al van zichzelf.

3.
vermeerdering:
- Een plek inrichten waar je bessentestruiken zelf kan vermeerderen (afleggen en stekken, erg makkelijk, je hebt het me van het najaar zien doen bij jullie) scheelt je een hele hoop geld voor al die bessenstruiken die je nodig gaat hebben om overal mooi gebruik van de ruimte te kunnen maken rond je bomen, en in de verschillende types en delen voedselbos die je gaat creeëren.
- Een moerbed maken voor onderstam.
Elke keer dat we snoeien (niet vaak dus ) kunnen we wat entjes maken. Zou dus mooi zijn als we voor die rooie, witte en gekke wilde perzikken van jou een mooie onderstam kunnen vinden. Zou vooral interessant zijn als we 'm op die nieuwe VVA-1 onderstam zouden kunnen enten, zodat je laagstammen kunt maken, want meer dan 1 of 2 hoogstammen maken wel erg veel schaduw daar op die noordhelling. en al te veel halfsstam kan ook niet, bovendien moet je ook een beetje (bloemen)weide overlaten voor tom om te maaien... (precies zoveel dat t met de zeis niet te vermoeiend is )

Omdat ik met termijn niet meer weet waar ik wat vermeerderd, gestekt en gemoerbed heb, denk ik er aan om in het achterste deel van de moestuin, nu nog onontgonnen, een soort nursery op te zetten, met onderandere moerbedden.
Dan moet ik in het tuinontwerp vanzelf van de aantrekkelijke cirkels in het voorste deel een overgang naar het achterste deel bedenken.

Ik zal ook de Frambozenbedden beter tekenen, die worden naar het idee van Gaia's garden gevomd, langwerpig met een lange slingerende rand.

Hoe heet de bes met die rode harige stengel ook weer?

japanse wijnbes, maar ook taybes en loganbes zijn lekker en mooi.

ik heb ook nog wat foto's
van een paar weken terug

De aangevulde tekening van de moestuin.

Morgen een foto van de eerste zaailingen die al opkomen.

Wat een fantastisch project en wat fijn om dit met andere mensen te kunnen doen. Waarvan kennen julie elkaar? Meerdere mensen van dit forum, maakt mij nieuwsgierig permacultuurcursus of zo?

Wat ik niet begreep is dat jullie in Rotterdam wonen en een moestuin in Frankrijk hebben, hoe combineer je dat of rijden jullie er elke week heen?

Rotterdam wonen en een moestuin in Frankrijk

Hoi Chana: we moeten nog zien of het te combineren valt!
Er was een wens om 'ook' elders te wonen, hartje Rotterdam is leuk, maar druk en vies. En er was een zoon die aan permacultuur doet. Toen ontdekten we een droomplek met eigenlijk veel te veel tuin, die overigens wel op een natuurlijke manier was aangelegd.
We proberen beetje bij beetje permacultuur principes te introduceren en zo een tuin (forest garden noemt Linder het, geloof ik) aan te leggen die zichzelf voor een groot deel onderhoudt. Dat betekent dat je je niet druk moet maken om 'gestolen appels of walnoten' of het mee-eten door beestjes of overwoekerd raken van aanplant. Doorgeschoten spinazie, woekerende brandnetels, verdwenen aardbeien, enz., dat hoort er in ons geval allemaal bij. Buren vinden onze tuin er dan ook niet netjes bij liggen. De tuin deed het al redelijk goed zelfs na 2 jaar verwaarlozing, de moestuin ook met prachtige bloemen en kruiden die daar niet echt horen :-). Vorig jaar experimenteerde ik met zaaien op een kleinstukje van de verwilderde moestuin, alles groeit als kool. We zijn er elke 2/3 weken. Dit jaar zijn we begonnen met het aanleggen van cirkels rondom de bestaande fruitbomen aan de rand van de moestuinbomen, daarin komen struiken en gildes.

Een voordeel is dat het een vochtig gebied, met regelmatig mist en regen, van uitdroging is niet gauw sprake. Nadeel is dat het er 's winters behoorlijk koud kan worden.

Waarvan kennen julie elkaar?

Nu weet je meteen waar we elkaar van kennen: Linder ken ik vanaf zijn geboorte! Alex en Filip ken ik via hem.
Ik ben echter niet zo fanatiek als Linder, kunst&cultuur is mijn corebussiness en groene vingers heb ik niet. Permacultuur is echter een ontdekking die goed tegemoet komt aan een levenswijze die we zo veel mogelijk als kan, proberen na te leven. Ook in het stadse Rotterdam. Maar als we na 6 1/2 uur rijden de doodlopende weg naar ons piepkleine dorpje oprijden, komen we in een andere wereld.....

Leuk dat jullie dezelfde interesses hebben! En ik heb het idee dat Linder wel heel veel weet, altijd handig zo'n zoon.

Wel fijn dat het daar niet zo droog is.
Ik wil binnenkort naar het ecocongres in Tamera (Portugal) (en vakantie eraan vast) en heb daarom niets gezaaid, zou niet zo lang zonder water kunnen, maar dat is wel erg jammer. Gelukkig komt er nog wat op van vorig jaar en heb ik wat vaste plantjes.

Mijn wilgenkoepel heeft het niet gehaald te lang droog geweest toen ik even weg was. Dat is mijn probleem ik ga ook graag weg, ben jaren nauwelijks weggeweest maar dit jaar wel. Ik vraag mij af wat een automatische bewatering kost, niet voor hier maar voor "later". Onkruid maakt mij niet uit, als ze maar blijven leven.

Ik hoop voor je dat je planten het blijven doen, hou ons op de hoogte.

Hoe lang is is jouw 'weg zijn'? 1 week, 6 weken? Als de grond redelijk begroeid is (of met een laag mulch bedekt), moeten heel veel planten het toch weken zonder jou uit kunnen houden. Eigenlijk vind ik dat ze het sowieso zonder ons moeten kunnen stellen .
Alleen net gezaaid spul moet je natuurlijk wel beschermen tegen overwoekering.

Je hebt van Gardena een drip systeem, dat is redelijk prijzig, zeker als je er een gecomputeriseerd systeem op zet die de kraan af en toe opendraait. Bovendien krijg ik het hier op mijn dak (daar kunnen m'n planten helaas niet zonder me) door de lage waterdruk niet goed. Ik weet ook niet precies hoe het zit met al die verschillende spuitmondjes, of je die bv door elkaar kunt gebruiken. Alle modelletjes druppelen op de zelfde manier bij mij, en dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Er is ook een mogelijkheid met vochtdoorlatende buizen die je ín de aarde legt, als jedie zou kunnen aansluiten op een regenton, die je open zet als je weg bent of het kraantje alleen dicht doen als het veel regen valt .... Heb jij mogelijkheid om regen op te vangen? Ik zou wel willen maar weet dan weer niet hoe ik de regen op het dak ín de regenton moet krijgen.

PS moderator:
misschien moeten we dit item ook bij discussies of elders zetten, bewatering?

Ik zal jullie niet vermoeien met de trotse foto's van de radijs, rucola en sla van een beginner.

Alles kwam goed tot redelijk op, behalve de spinazie die in combinatie met het mosterdzaad als groenbemester is gezaaid.

Onderaan de tuin vlak bij de keuken is een kruidenbed klaar gemaakt, ik deed alleen de aarde bovenop, om de buren een beetje tegemoet te komen. Dat schijnt niet goed te zijn, maar ik zag elders hier op de site ook mulchbedden met aarde bovenop. Als het wel werkt dan meld ik me weer.


Ik plantte aardbeien dwars door het mulchbed va dat er al een maand lag, ik verwachtte dat dat toch nat en al een beetje aan het vergaan was. het tegendeel was waar, ik heb een tip: gebruik een grondboor, dan schuif je de boel minder door elkaar dan met een schepje.


De eerste kersenvruchtjes in wording zijn gesignaleerd.

Prachtig project in een nog prachtigere omgeving...

Update???

ha, dat stimuleert. Van t weekend ga ik aan de gang.

Le Paradis
Het zaai, wied en oogstseizoen hield me stevig bezig en vandaar nu pas een update.

Ah! Le paradis zeggen ze in het dorp wanneer we vertellen waar we wonen. En een paradijs is het. Al is het me niet meegevallen om een beetje sturing te geven aan de gebeurtenissen in de tuin. Ik moest me keer op keer vermannen en realiseren dat het niet de bedoeling is een strijd aan te gaan met de natuur in de tuin, maar om met haar mee te werken.
Een nadeel is dat we slechts elke 2 a 3 weken hier zijn, maar dat dat voorlopig niet langer dan 3 dagen is (plus 4x vakantie).
Ik heb op zijn voordeligst gerekend, 6 uur tijd in de 2à3 weken om in de tuin te werken. Dat er nog zo veel lukt is eigenlijk een wonder, en verder genieten we vn de rijkdom aan bloemen en beestjes, wij wel .....
Het moeilijks vind ik de aanblik van ons huis en tuin – ik bedoel dat het er een beetje knap uit ziet voor de buren die er het hele jaar door naar kijken.

De oude buurman en geboren in onze boerderij treurt: “het was het mooiste huis in de hele omgeving.” Het was in die tijd waarschijnlijk een rijke, grote en moderne (bedrijfsmatig) boerderij. Uitleggen dat we de boel onder een permacultuur-beheer plaatsen en dat alles wat er groeit een plekje en zijn eigen ruimte mag krijgen ..... het komt niet over. Met zijn keurig groene gazon en oranje goudsbloemen in een rij voor de rij coniferen ziet hij met lede ogen de ravage van het al om woekerend kruid.
Dit jaar heb ik van alles geëxperimenteerd, van zelfgemaakte broeikasjes, zaaischema’s, allerlei verschillende aanplant, soms gezaaid soms gekocht, stekken, enz, enz. Dit was een echt experimenteer jaar, maar ik denk dat er nog vele van die jaren zullen komen. Ik leerde in diverse workshops snoeien en weet nu wat ik doe en we leerden vooral onze tuin beter kennen. We overleefden een verwoestende hagelbui in juni (alle appels beschadigd) en de invasie van een prachtig goud kevertje.
Wat tegenviel is dat er meer geld in de tuin ging zitten dan gepland. Niet alleen is alle gereedschap aangeschaft ook zijn de strobalen, houtsnip, tuin en zaaiaarde, zaaigoed en plantjes, weckflessen, fruitpers stoompan en dingetjes voor dit en dingetjes voor dat niet aan te sjouwen! Voor zorgvuldig marktplaats afstruinen, enz., neem ik onvoldoende tijd en met lenen.nl kan ik niet uit de voeten. De zonnepanelen en het water-opvangreservoir moeten zeker nog een paar jaar wachten. Net als het creëren van swills, in de weide staan voorlopig elke 2 maanden een paar dagen 2 koeien om onze weide kort te houden. Helaas niet van een biologische boer, dus weet ik niet wat er mijn grond in gescheten wordt.
Met het aanleggen van de groentetuin zijn we na de klus van Philippe, Alex en Linder dit voorjaar, niet verder gekomen. Op de agenda staan stukje uitbreiding in de groentetuin, met vnl bessenstruiken en grotere makkelijke planten. Hortensia, pioenrozen en rozenstruiken naar de voorkant van de tuin halen om wat makkelijke schoonheid te scoren. Een bloeier voor de voorgevel zoeken (hop?) en het gras in de boomgaard om toveren tot een rijke begroeing met serie gildeplanten voor fruitbomen waar een graslaantje tussendoor slingert.


Niet de mooiste oogst, maar lekker!!!!!

Alles met kleine stapjes: de emmers appelen, de lekkere tuinbonen, bieten, venkel, sla, rucola, peentjes, radijs, de heerlijke aardbeien, frambozen, bramen en aalbessen en perziken bieden voorlopig ook voldoende om van te genieten.

Voor de liefhebbers .....
In deze post de problemen die ik tegenkwam en de oplossingen die ik al dan niet bedacht. Herken je iets en vond je een oplossing? Ik hoor het graag.
Soms verbaast het me wat er dan allemaal nog wel lukt, maar dit weekend heb ik toch een inventarisatie gemaakt en genoteerd wat er volgend jaar eventueel handiger kan.
1) Met name het probleem van de zijkanten van de groentebedden vind ik groot, als ik aankom ben ik minimaal 3 uur bezig met deze paden weer begaanbaar te maken om bij de groenten te komen, in de bedden heb ik veel minder last!!!
Plan: voor de winter goed schoon wieden en rubberbanden uit de ecoshop langs de kanten maken en een elektrische kantenmaaier aanschaffen (zucht).
Achter de goed groeiende aardbeien zie je het onkruidrand .....

2) Ik heb veel kunnen oogsten en ook veel gemist, timing is soms nog wat moeilijk. Toch valt het mee als je je realiseert dat ik bij bijna alles, de eerste oogst miste, een maaltje plukte en het restant de volgende keer zwart aantrof. Alleen van de volle kersenbomen heb ik niets geproefd.
Plan: ik heb alle oogsttijden bijgehouden, gewoon doorgaan en in de tijd ervaring op doen, volgend jaar het oogstseizoen goed in plannen.
Plan 2: cd’s en gezichtballonnen in de kersenboom hangen.
Plan 3: genieten als de vogels, insecten en anderen van mijn groente en fruit snoepen.
3) De vele struikjes die ik plantte hebben de pech van het droge voorjaar overleefd, maar deden het niet goed en werden regelmatig overwoekerd door wilde kruiden en planten die sterker waren. Ook hebben de aardbeien die gedurende de zomer steeds meer oogst gingen geven zich nauwelijks tegen de brandnetels kunnen weren.
Plan: kartonnen kragen en houtsnip of stro (afhankelijk van plant/struik) die de struiken een beetje ruimte moeten gunnen (bv ook de lavendel, voor de lavendel kocht ik drie klokken om in wintertijd erover heen te plaatsen om te kijken of ze daarmee beter de winter door komen. ). De aardbeien moeten dit al dit najaar krijgen om in het voorjaar de plantjes goed te herkennen.
4) Ik heb een invasie van een prachtig donkerglanzend goudkevertje op met name de frambozen gehad en op de appels, ik heb het beestje niet kunnen vinden, maar met name op de frambozen lijkt het me toch ook mede het gevolg te hebben dat de frambozen makkelijk voor rijping zwart kleuren (steeds een deel van de oogst).
Plan: geen
5) Het plukken van de appels en peren en schoonhouden van de aarbeien- en groentebedden onder deze bomen is een ramp. Je kunt er slecht bij voor het plukken en de rottende appels kunnen slecht tussen alle begroeiing opgeruimd worden. Sommige kweeperen (niet de kleinste vruchten) stortten op de rijpende aardbeien!
Plan: geen
6) Wat me erg goed lukte is voorzaaien in met plastic omwikkelde kratjes, tegen de tijd dat we twee weken later terug waren was het meeste zaad tegen de bovenkant gegroeid, de vochthuishouding hield zich in de afgesloten omgeving prima. Het uitzetten lukte niet altijd. Verspenen vind ik ook erg moeilijk.
Plan: nog minder zaad per zaaipotje en meer zand toevoegen aan het zaad. Misschien is voor sommige dingen het zaaien in een breder gootje ook een optie.
7) Het oogsten blijkt ook een kunst te zijn, aardbeien en frambozen kneus ik te veel, met de appels zie ik soms te laat dat ik toch had moeten wachten.
8 ) Het stekken en afleggen is dit voorjaar mislukt. Ik heb nu een onderstam van de appel en peer staan die wel aangeslagen zijn. Ik wil daarop, als ik dan nog weet wat wat is, tegen de tijd dat het een stevig stammetje is twee rassen enten van andere appelbomen.
Plan: Het stekken probeer ik deze maand nogmaals, ditmaal deels in potjes, deels in de grond maar met wat goede aarde/compost en bescherming van karton&stro. Alleen wat doe ik de winter door met de potjes, buiten vriezen ze kapot en binnen .... mee naar Nederland nemen, in het te warme huis overwinteren?
9) De aarde in de tuin is niet rijk. Als ik rechtstreeks zaai komt het slecht op, strooi ik een laagje compostaarde over de aarde, of zelfs maar een klein laagje in de zaaigroef dat groeit het uitbundig.
Plan: met name de groentebedden deze winter van een dikke laag mulch van smeerwortel, herfstaster en stro voorzien.
Plan 2: Om de aanschaf van tuinaarde en compost te minderen, een hoop aarde onder het grasland uit scheppen, vermengen met smeerwortel, gras, bladeren en stro.

Jammer dat jullie er maar zo kort verblijven, max. 4dgn per 2-3wkn!! Valt er niets te regelen bij de buren qua onderhoud? Natuurlijk via "the permaculture way" !

In dit geval zou ik het zelf helemaal omgooien en een Permacultuur"BOS" aanleggen, dan ben je bij jaren van abcentie nog verzekerd van een geslaagd project omdat het design (mits goed aangelegd) gewoon niet kan falen! Dit zag ik in de film "Establishing a food forrest the permaculure way" van Geoff Lawton.

Op deze manier hoef je er uiteindelijk minder energie in te steken dan dat je een moestuin (op afstand) aant onderhouden bent.

En niet te vergeten de rabarber!



Er groeien voornamelijk bomen (ruim 30 fruitbomen) en struiken met veldjes er tussenin en ongeveer 1/3 is een weide. Maar een heel klein stukje is moestuin, daar wil ik voornamelijk experimenteren om te leren.

Maar de bomen willen we tzt wel een beetje uitbreiden ja.

[quote="Eironeia, Saskia"]
In deze post de problemen die ik tegenkwam en de oplossingen die ik al dan niet bedacht. Herken je iets en vond je een oplossing? Ik hoor het graag.

Alleen van de volle kersenbomen heb ik niets geproefd.
Plan 2: cd’s en gezichtballonnen in de kersenboom hangen.

Bij mij trekken de vogels zich daar niet veel van aan. Hier (Betuwe) staan heel veel kersenbomen onder een net. Zet rondom palen neer, schuif daarop een pindakaaspot zodat het net nog kan schuiven. Maak een T stok waar je het net over legd en omhoog kan tillen. Er is een bedrijf dat visnetten maakt waar je een net kan laten maken van goede kwalitiet, kan nu niet vinden welke. Helaas zijn mijn kersenbomen te groot hiervoor. Ik eet de kersen voor ze helemaal donkerrood zijn, dan hangt er zeker niets meer, ze zijn dan lekker fris en goed te eten.

"Het oogsten blijkt ook een kunst te zijn, aardbeien en frambozen kneus ik te veel, met de appels zie ik soms te laat dat ik toch had moeten wachten."

Ik begin met appels plukken als ze nog niet helemaal rijp zijn, omdat ik ze al wil eten en omdat ik er genoeg heb. Dat is bij het ene ras lekkerder dan bij het andere. Gelukkig is het ene ras ook eerder rijp dan het andere. Ik ga er vanuit dat ze rijp zijn als de eerste onder de boom ligt, dan zijn ze heel sappig en lekker. Bezoek zegt dan ook altijd dat ik al eerder moet oogsten, maar ik wacht zo lang mogelijk. Dan nog moet het steeltje makkelijk loslaten, de ene appel is sneller rijp dan de ander aan dezelfde boom.

Iemand vertelde mij ook bij een soort dat het eerst goed koud moet zijn en dan de appels rood worden, of dit ook effect heeft op de rijpheid weet ik niet.

Je hebt prachtige oogstfoto's gemaakt.

Mmmmm vogels zijn dus slim. Ze kiezen dus ook niet de bovenste takken als de onderste vol met cd's hangen? Jammer. Mijn kersenbomen zijn ook vreselijk hoog!Een net over de onderste takken? Ik ga eens wat met proberen. Bedank voor de ophangtip!!!!

Maar misschien doe ik er slim aan de boeren in de buurt te vragen. Het is hier kersenstreek. Als ik wat hoor post ik het.

DAnk je, met de foto's houd ik het genot nog even vast (k ben een beginneling).
Dus nog maar een foto van m'n appeloogst dit jaar.


Ja dat met dat makkelijk loslaten merkte ik ook bij ondervinding. Ik weet nu na dit jaar ongeveer de volgorde. Ik at vandaag de laatste - rimpelige - appels door de zuurkool. Tot mijn verbazing waren ze gewoon ook lekker (had linder al wel gezegd maar ja .... ).
Weet jij toevallig tot hoe koud je appels kunt bewaren, kunnen ze tegen vorst? Hier in de schuur vriest het, en het is niet handig om ze ín huis te stallen.
Ik heb een aantal soorten bewaarappels.

Hi Saskia,

In principe kan een deel van de appels goed door de vorst komen, maar eigenlijk is het beter ze niet veel kouder te laten worden dan 4 C. Bij lagere temperaturen heb je meer kans op bederf en smaakverlies. Peren kunnen tot net boven het vriespunt hebben
Kun je ze in kartonnen dozen bewaren? (een laag per doos op kranten) die kun je dan omwikkelen zodat ze warmer blijven...
Bij vreeken hebben ze ook kleine vorstbeschermers, maar weet niet of je daaraan wil....

Geweldig dat je zoveel verschillende soorten hebt staan trouwens! Heb je zelf achterhaald welke het waren?

Dank Rada, ja was ik al bang voor. Ik den inderdaad aan een metale kast met luchtgaten en gaas tegen de beesten, op de bovenste verdieping onder het dak, daar blijft t warmer en dan zo ver mogelijk de winter door halen, 2 jaar geleden vroor het tot min 19 graden, afgelopen jaar maar tot min 5 oid. Bij een warmer winterjaar haal ik ze met vorstbeschermers ('k ga even kijken wat dat is) wellicht de winter door.

Ja ik kreeg een tekeningetje met de Duitse namen van de vorige eigenaar en met inernet foto's en mijn foto's erbij kom ik tot bovenstaand plaatje, maar het zijn bijzondere soorten waar niet altijd wat bij te vinden is. Op de vorige pagina van dit project vind je de boomgaard met de meeste appelsoortnamen.

Wel een cadeautje voor iemand als ik die niets van appels weet :-)

Eironeia, Saskia schreef:Weet jij toevallig tot hoe koud je appels kunt bewaren, kunnen ze tegen vorst?

Van de week excursie door een fruitveiling gekregen. Appels bewaren ze op 5 graden en peren op 0 graden. En zij zullen wel precies weten wat het beste is. Nu nog hebben ze van de oogst uit Nederland van vorig jaar maar het wordt nu aangevuld met buitenlands fruit, het raakt op. Dan hebben ze het best lang bewaard vind ik.

Hoe bevalt het nu een moestuin in Fr.?

Het groeit zo hard! Elke dag doe ik wel wat in de tuin maar ik kan het niet bijhouden. Vind je het te doen in Fr.? Wel slim om vooral fruitbomen te planten. Ook die loop ik nu na trouwens. Meeldauw aan toppen eruit halen. Door luizen aangetast bladeren ook. Sproeien met eigen brouwseltje.

Je moet je eisen niet te hoog leggen. Voorlopig wil ik vooral van de plek genieten. Heel langzaam leg ik kleine stukjes aan, maar het geheel is al aardig binnen een ecologische-gedachte aangelegd, het staat helemaal vol met fruitbomen (en andere bomen), bessenstruiken en planten. dus ik hoef niet meteen iets.

Voorzover ik plant en zaai en oogst beschouw ik het als leerproces en experiment, om de omstandigheden te leren kennen en een beetje groene vingers te krijgen. Wat ik wel systematisch probeer aan te pakken is het verbeteren van de grond, door organisch materiaal toe te voegen.

Ik ben al 55, dus er komt een tijd dat we steeds vaker en langer daar kunnen zijn, en als werk en familie ons hier niet meer vasthouden en we het dan nog altijd even leuk vinden, verhuizen we hop en heb ik al wel jarenlange ervaring op die plek.

Het is elke keer weer een feest om als twee workaholics het doodlopende weggetje het bos in te slaan; na enkele minuten het bos te zien wijken; en het dalletje met vier boerderijen, de talloze schuurtjes en ruines, paardjes en schapen in de wei, vol wilde bloemen een klaterend wit beekje en twee vennetjes te zien liggen ......

Dus ja het bevalt super!

Wauw ziet er erg mooi uit!
Ik vroeg me af waar in Noord Frankrijk het is?