Nieuwbouwtuin

Hallo!

(Ik heb net het hele topic van Yule gelezen, die net als ik (volgend jaar), een tuin heeft aangelegd op een stuk nieuwbouwzand. Daar zijn heel veel tips gegeven maar ik zie door de bomen het bos niet meer zo, en het blijft in dat topic een beetje de vraag waarom Yule's planten nog steeds een beetje zielig zijn, vandaar deze nieuwe post...)

Het is een tuintje van ongeveer 40 vierkante meter op het westen. Het huis moet nu nog gebouwd worden maar ik kan niet wachten tot ik straks de trotse eigenaar van een echt tuintje ben (ik heb nu alleen een balkon op het noorden) en wil me alvast goed verdiepen in hoe ik dat stukje bouwzand kan omtoveren tot de tuin van mijn dromen. En het liefst niet pas na 5 jaar, als dat kan.

Ik heb al begrepen dat nieuwbouwtuinen soms 'dichtgereden' zijn door zware machines, en ik eerst moet kijken of de drainage nog wel in orde is (als er veel water blijft liggen dan moet daar iets aan gedaan worden - gaten maken in de ondoordringbare laag, of dieptespitten).

Maar hoe begin ik verder nou? Is het aan te raden om op de delen waar geen paden of terras komt, het zand af te graven, en aarde te storten? (Zoja, hoe diep, en waar moet ik op letten bij de aankoop van die aarde?) Of kan ik d.m.v. toevoegen van organisch materiaal (er is een kinderboerderij in de buurt) ook de bodem voldoende verbeteren?

Ik zou het super vinden als jullie willen meedenken!

Bedankt!
Lotte

Gezien het een kleine tuin is zou ik direct investeren in een goede bodem, want dit scheelt je jaren. De tuingrond bij de gamma is de beste grond in verhouding tot de kwaliteit en prijs (je moet wachten tot hij de prijs bereikt van €1,70-€1,80 / 40l zak). Je hebt 2 zakken per vierkante meter nodig. Je kunt per vierkante meter een halve zak van 40L bentoniet door de zandgrond mengen, om de grond beter water en voedingsstoffen vast te laten houden.

Daarna moet je direct de bomen en struiken aanplanten die je wilt en denken waar je de moestuinstukken wilt. Op de gehele bodem kun je het beste bosgrond aanbrengen (0,5 cm op de bodem / van de eerste 5 centimeter uit het bos / bodemleven). Verder is het slim om een vijver in de tuin aan te leggen en te denken waar je groenten, kruiden en bloemen wilt. Het beste voor het leven is het om een gazon te nemen in plaats van tegels om op te zitten. Op de bodem kun je ook bladeren aanbrengen, zodat het bodemleven beschermd is tegen droogte en UV straling.

tuingrond van de gamma?

dat is vast niet zonder turf, lijkt me geen goed plan, daar worden natuurgebieden voor afgegraven.

Als je een tot een paar kuub grond wil kun je denk ik beter een grondverzet bedrijfje zoeken, ik weet er een paar hier in de buurt, er is bij jou vast ook wel wat.

De bedrijven waar ik als ik voor een klant een nieuwe tuin aanleg aarde bestel (meestal 33,- per kuub, plus voorrijkosten) is doorgaans een mengsel van zandbodem met kleigrond en compost, soms ook wat compost van paardenmest als je erom vraagt.

bentoniet vindt ik persoonlijk nergens voor nodig, zeker niet als je gewoon in de volle grond gaat tuinieren, zorg voor voldoende organisch materiaal in de bodem, en goede vegetatie etc. dan zal het wel goed gaan.

Uiteindelijk zal heel veel compost mengen met het huidige zand ook werken.

Als je geluk hebt kun je een goed grondverzetsbedrijfje vinden, al is de samenstelling best wisselend waar ik bestel.

Bosgrond hoort in het bos, een moestuin is ook geen bos imitatie, dus het is maar net de vraag of het de microorganismes zijn waar je naar op zoek bent, als je voor houtachtige gewassen en vaste planten gaat wel, of in ieder geval op die plekken waar je dat wilt, voor de 1 jarigen ben je op zoek naar een ander soort bodemleven.

Een handje om compostthee mee te maken om de tuin te enten, okee, maar de hele tuin bedekken met een beetje bosgrond lijkt me niet te rechtvaardigen, voor ons tuingemak, die grond hoort gewoon in het bos thuis.

Je hoeft niet heel veel te enten gewoon een beetje. Het bodemleven help je daarmee alleen verspreiden. Het komt immers niet vanzelf terug op de plekken waar alle grond dood gemaakt is. Het kan niet wegen of zelfs fietspaden zonder hulp van dieren oversteken. Het bodemleven in oude loofbossen is het rijkst, dus er zitten de meeste soorten in, waar genoeg soorten inzitten die het ook prima doen in pionierssystemen. Dat selecteert zichzelf uit. Compostthee wordt gemaakt met organisch materiaal te laten vergaan, wat voor een groot deel houtsnippers zijn. In deze houtsnippers is bij een heleboel ook eerst bosgrond gebruikt (voor het leven wat erin zit). Je kunt hiermee een tijdwinst tussen de 10-100 jaar maken afhankelijk van waar je woont en of er op een andere manier bodemleven in je tuin terecht kan komen.

Daarnaast is het oppervlakkig afnemen van bosgrond helemaal niet schadelijk, omdat je daarmee helpt de strooisellaag niet te dik te laten worden, wat in veel van onze bossen een groot probleem is (door het teveel aan stikstof en fosfaten). Natuurlijk moet je niet over grote oppervlakken alles weghalen. Hier en daar een hap totdat je voldoende hebt.

Het is inderdaad waar dat voor turf mooie gebieden afgegraven worden, maar als je grond van lokale bedrijven laat komen weet je niet of je schone grond krijgt. Daarbij is er in Nederland geen echte schone grond. Dit is een moreel dilemma, waar moeilijk tussen te kiezen is, want ze vernietigen deze gebieden ookal koop jij de grond niet en anderzijds als niemand de grond zou kopen dan zouden de gebieden bewaard blijven. Door de grond te gebruiken voor een paradijs te vormen kun je ook weer meer leven ergens anders creëren. Anderzijds vernietig je dus mede ergens anders een paradijs. Er zitten ook weinig onkruidzaden in tuingrond (schapenzuring, perzikkruid en knolrus zitten er nog in) Je maakt hiermee ook een tijdwinst van gauw 10 jaar.

Bentoniet doet niet hetzelfde als organisch materiaal. Bentoniet is hele fijne mineraalrijke kleigrond. Je vult dus ook je sporenelementengehalte aan. Daarnaast vergaat het niet, wat organisch (/ koolstof verdwijnt doormiddel van co2) wel doet. Dit is dus een blijvende verandering.

Je boekt dus kortom gauw 20-30 jaar winst. Het bodemleven help je weer haar oude territoriums in te nemen, mits je niet hele bossen gaat afgraven. Je richt wel schade toe aan gebieden waar turf gewonnen wordt, maar je hebt wel dat organisch materiaal wat je goed kunt gebruiken door een klein paradijsje aan soorten te creëren. Maar als je grond kunt krijgen die net zo goed is van zo'n grondbedrijf dan is dat natuurlijk beter, hoewel je dan ook zou kunnen nagaan waar dit vandaan komt en wat je er allemaal bijkrijgt.

Bedankt voor jullie uitgebreide adviezen allebei! Heel fijn.

Linder, ik woon in dezelfde omgeving als jij (Amsterdam, ik ga naar Amsterdam Noord straks), dus als straks de tuin beschikbaar is zou ik graag nog even met jou hier overleggen of er een bedrijfje is waar jij (op dat moment) goede ervaringen mee hebt. Toch het fijnst inderdaad als het zonder turf kan.

Ik wil nu alvast ons keukenafval gaan composteren zodat we dat straks op de tuin kunnen gebruiken, waar zou ik dat makkelijk/goedkoop tijdelijk in kunnen doen, zonder meteen een groot compostvat op mijn balkon te zetten?

Dank weer!!

Lotte

Ok, ik ga hier even uitgebreid op reageren.

Permacultuur is een ontwerp methode gebaseerd op ethiek.

De kern van die methode bestaat uit 3 ethische principes en 10/12 ontwerpprincipes.

Die ontwerpprincipes helpen ons om op ecosystemen gebaseerde voedselproductie te ontwerpen.

De ethiek helpt ons dagelijks bij het nemen van beslissingen wanneer er morele/ethische dillema' s bestaan.

Dit is een mooi moment om daar even bij stil te staan.

Want die drie ethische principes, daar kan natuurlijk niemand tegen zijn: 'zorg voor de aarde, zorg voor mensen, eerlijk delen', de moeilijkheid komt juist als bijvoorbeeld 2 ethische principes met elkaar botsen.

Robert schetst hier dat dilemma:
- ik wil zorgen voor mensen: dus schone grond, tuingrond/potgrond is schoon.
- ik wil zorgen voor de aarde: tuingrond/potgrond is slecht voor de aarde.

Ethiek moet ons helpen om hierin een beslissing te nemen. Er zijn verschillende manieren om een afweging te maken, je kunt een afweging maken op de kwaliteit van het besluit, of op hoe het besluit uiteindelijk uitpakt en wat voor effect het heeft op de lange termijn.

De eerste variant wordt vaak als principieel besluit gezien, en het tweede als praktisch/pragmatisch. In feite is dat onderscheid er niet zo heel duidelijk, en zijn beide uiteindelijk ethische besluiten op ethische afwegingen.

Het is inderdaad waar dat voor turf mooie gebieden afgegraven worden, maar als je grond van lokale bedrijven laat komen weet je niet of je schone grond krijgt.

Dat is niet waar, grondverzetsbedrijven moeten hun grond classificeren (een status geven) en meestal hoort bij schone statussen een certificaat. Zo mogen ze bijvoorbeeld niet zomaar zand leveren als zandbakzand als dit niet volledig geschoond is om schoon is verklaard. Zo ook voor tuingrond en dergelijke.

Bovendien kun je grond ook (laten) testen op vervuiling.

Natuurlijk is er geen schone grond in nederland, wanneer je de bodem test op vervuilling vind je altijd enige mate van zware metalen zoals lood, cadmium, nikkel, kwik, etc. We leven namelijk in een land met zware industrie, er staan al een goeie eeuw fabrieken met schoorstenen troep over ons land te verspreiden. Dat slaat neer, en komt in de bodem terecht.

De overheid heeft een klassificering voor de waarde van alle vervuilers vastgesteld, je kunt die waardes die zij verantwoord vinden voor verschillende doelen (wonen-werken, tuin, moestuin, tuinbouw, etc etc) online opzoeken.

Er is ook een waarde die ze 'achtergrondwaarde' noemen, dat is de waarde die als 'normaal' wordt beschouwd in nederland, oftewel, dat komt uit 100 jaar schoorstenen, niet omdat er op die plek een vervuiler in de grond heeft gezeten (anders dan wat neerslag meebracht).

Nu kun je je dus afvragen of het moreel/ethisch verantwoord is om natuurgebieden af te graven omdat wij onze omgeving hebben vervuild.
Dat is een afweging op de kwaliteit van het besluit, 'principieel'.

Daarbij is er in Nederland geen echte schone grond. Dit is een moreel dilemma, waar moeilijk tussen te kiezen is, want ze vernietigen deze gebieden ookal koop jij de grond niet

Is dit wel zo? je schrijft zelf al:

en anderzijds als niemand de grond zou kopen dan zouden de gebieden bewaard blijven.

Je hebt dus wel degelijk invloed op het afgraven van die grond, dat gebeurt namelijk alleen als er vraag naar is, en die creeer jij, of die vraag vergroot jij, door die grond af te nemen.

Denk niet dat wij geen invloed hebben op het bedrijfsleven, iedere keer dat jij iets koopt, 'stem' je als het ware met je portomonnee. Momenteel is er dankzij een uitzending van tegenlicht (of was het keuringsdienst van waarden) veel te doen om turf in tuinaarde en potgrond. Door niet te kopen heb je wel degelijk invloed op hoeveel turf er wordt afgegraven.

Door de grond te gebruiken voor een paradijs te vormen kun je ook weer meer leven ergens anders creëren. Anderzijds vernietig je dus mede ergens anders een paradijs. Er zitten ook weinig onkruidzaden in tuingrond (schapenzuring, perzikkruid en knolrus zitten er nog in) Je maakt hiermee ook een tijdwinst van gauw 10 jaar.

Dit is dus een duidelijk pragmatische afweging, voor het nemen van het besluit kijk je naar de effecten. Je kan bijvoorbeeld proberen het paradijsje dat elders vernietigd wordt in waarde proberen te vergelijken met het paradijsje dat jij wilt creeeren. De winst die creert met '10 jaar voorsprong' afzetten tegen de schadelijke effecten van het afgraven.

Je bekijkt vooral het effect van je beslissing, de eerdere vernoemde insteek kijkt weer vooral naar de waarde van het besluit zelf, en of ze aan een principe voldoen of niet.

In deze zou je bij die eerder vernoemde, principiele, insteek je dus afvragen 'hebben wij het recht om elders natuurgebied af te graven zodat wij voor onszelf een paradijsje kunnen aanleggen".

Bij de tweede, meer op de gevolgen of resultaten gerichte afweging kijk je vooral naar de effecten van beide opties.

Beiden zijn manieren om tot ethische besluiten te komen.

Eerlijk gezegd kan ik met beide benaderingen zelf echt alleen maar uitkomen op het besluit om toch vooral geen turf te gebruiken. Want waarom zouden wij het recht hebben om natuurgebied elders te laten afgraven zodat wij voor onszelf een paradijsje kunnen aanleggen. Te meer omdat wij het als westeuropese mensen toch vooral aan onszelf, westeuropese mensen, te danken hebben dat de bodem hier vervuild is geraakt.

Als ik naar de gevolgen kijk kan ik ook geen enkele ethische basis vinden voor het kiezen voor turf. Zeker niet omdat we wel degelijk alternatieven hebben. Zo kun je bij die adressen die ik noemde gewoon schone tuinaarde bestellen, van verschillende samenstellingen, en daar hoef je niet paranoia over te doen, als je hen niet vertrouwd zou je zelf nog een test kunnen uitvoeren om te kijken of en hoe vervuild het is.

Het gemak van minder onkruid is een gemak waarvan ik vind dat je het niet eens kunt afzetten tegen de schadelijke gevolgen van het afgraven van naturgebied.

En nu heb ik het nog niet eens gehad over de gigantische effecten op klimaatverandering het afgraven van veengebieden heeft, want dat veen gaat dus oxideren als het blootgesteld aan zuurstof raakt. Hierbij komen weer broeikasgassen vrij die gewoon in de bodem hadden moeten blijven.

Bentoniet, fijne minerale kleigrond hoef je dus ook niet meer te gebruiken als je grond besteld die elders is afgegraven, daar zit dikwijls een kleifractie in.

Het gebruiken van een handje bosgrond lijkt me prima, zoals ik al zei. Daarom zei ik ook, als je veel bodemleven wilt enten, maak er dan compostthee van. Jij schreef eerst dat je in de hele tuin een laagje bosgrond op de bodem moest leggen, dan hebben we het over meer dan een paar handen. Dat vind ik niet verantwoord, wat als iedereen dat zou gaan doen? Dat heeft wel degelijk schadelijke effecten.

En waarom zou je ook, als het je om dat bodemleven te doen is kun je dat prima vermeerderen 'kweken' als het ware door compostthee ermee te maken.


Vergeet alsjeblieft niet dat permacultur meer is dan alleen de praktische technieken en kennis van ecologien en hoe die na te bootsen. Het gaat niet alleen om die technische kennis, die ontwerpprincipes zijn niets zonder de strenge ethiek die we onszelf opleggen.

Veel van die ontwerpprincipes zul je bij grote multinationals ook terug zien, het is de wil om altijd ethisch te handelen die permacultuur permacultuur maakt.

Lotte, stuur maar een PM als de tuin door gaat, dan stuur ik je die adressen.